75074 wyka drobnokwiatowa1

Wyka drobnokwiatowa Micia hirsuta CL.) S. F. Gray Rodzina: Motylkowate, Papilionaceae

1 — górna część pędu kwitnącego; 2— kwiat; 3 — strąk; 4—6 — nasienie z boku, od strony znaczka i w przekroju poprzecznym; 7—9 — siewki (I—3 i 7—9 — oryg., 4—6 wg Kulpy)

Roślina jednoroczna, jara lub ozima, zwykle owłosiona, wysokości 20— 80 (100) cm. Liście o 4—10 parach równowąskich listków. Kwiatostany 3—8-kwiatowe. Kwiaty białawe lub białawoniebieskie, drobne, długości 3—4 mm. Strąki brunatne lub czarne, zwykle owłosione, 2-nasienne, rzadziej 1- lub 3-nasienne, krótkie, długości około 1—1,2 cm i szerokości 0,4 cm. Nasiona prawie kuliste, nieco spłaszczone, przeważnie ze sznureczkiem, długości około 2 mm, gładkie, nieco lśniące, brudnozielonkawe lub brunatne, zwykle czamo-plamiste, grubości około 1,8—2,2 mm. Kwitnie od VI do VIII.

Wyka drobnokwiatowa zachwaszcza zboża ozime i jare, len, koniczyny, okopowe i inne rośliny uprawne. Występuje przeważnie na glebach lżejszych, zwłaszcza piaszczystych.

Nasiona przez wiele lat mogą pozostawać w głębszych warstwach gleby nie tracąc siły kiełkowania, odporne są też na działanie soków trawiennych zwierząt

Siewki: łodyżka grubości do 0,75 mm, graniasta. Zwykle dwa liście, trójdzielne, łuskowate. Pierwszy normalnie rozwinięty liść i najbliższe następne z dwoma parami listków. Listki pierwszego liścia podługowato rów-nowąskie, na szczytach zaostrzone albo ucięte, zakończone krótką ostką, długości 8—9 mm, szerokości 1,5—2,0 mm, między listkami górnej pary krótki wąsik. Ogonek liściowy długości 8—10 mm, dolna para listków oddalona od górnej pary o 5 mm. W następnych liściach wydłużają się wąsy i zmieniają przylistki z szydłowatych na 2-dzielne u liścia trzeciego.

Siewki pojawiają się w oziminach i w zasiewach jarych.