10. PORTY MORSKIE
10.1. PODSTAWOWE ELEMENTY, KLASYFIKą
Port morski stanowi miejsce, w którym transport wodny styka portem lądowym lub wodnym śródlądowym. W konsekwencji ^1 'tjJ dwa zespoły akwatorium portowe oraz część lądowa. Odbywają się | przeładunki towarów, a także obsługa ruchu pasażerskiego. W celu w” tych zadań port morski musi mieć odpowiednio ukształtowane Obsza S zasłonięte przed wpły wem fal morskich, zapewniające postój i obsługi j
morskiwh Masowe przeładunki wymagają jednocześnie odpowiednich j
przeładunkowych, placów składowych oraz dróg transportu lądowego Statki posiadają dużą ładowność, która wyraża się w jednostkach ib nych brutto-registertonami (BRT) lub netto-registertonami (NRT). Registjafl jest jednostką objętościową i wynosi 2,83 m\ Wyrażając masę * fl oznaczamy ją skrótem DWT.
ładowność statku zależy od głębokości zanurzenia statku i jegopJ Stąd drogę wodną określają dwa podstawowe parametry: dopuszczalna] kość zanurzenia i minimalna szerokość korytarza wodnego.
W celu wykonania przeładunków w maksymalnie krótkim czasie obuj wodny portu morskiego, zw any akwenem portowym, musi umożliwićbez|^ wejście statków do portu, zapewnić im postój i manewrowanie (rys. Falochron osłania przybrzeżny obszar wodny przed działaniem fal morskich.
reda
Ohszai w«xlny znajdujący się poza falochronem stanowi reda, na której jiHwic/one 'lulki oczekują na wejście do portu. Ohs/ar wodny wewnątrz „U. sąsiadujący bezpośrednio z falochronem stanowi awanport. Tu odbywa-^ się manewry wchodzących i wychodzących statków /. portu. Wejście do usytuowane jest od strony, od której falowanie morskie jest najmniejsze. Wyznaczony tor wodny zapewnia bezpieczną żeglugę, rozgraniczając bc/pic-,iB\ nich i Obszary wydzielone spod prawa swobodnej żeglugi.
Właściwy port stanowią baseny portowe, oddzielone wzajemnie pirsami. tti« wyposażone są na nabrzeżach w urządzenia cumownicze i przetadunko-»c Pirsy są to więc pomosty skierowane prostopadle lub ukośnie do brzegu stanowiące rozwinięcie nabrzeża portowego. Wielkość poszczególnych base-
fri» portowych zapewnić musi postój statku we właściwym miejscu nabrzeża on; umożliwić swobodny ruch w osi basenu.
Umownie porty morskie można sklasyfikować w zależności od rocznej ulotności przeładunkowej według czterech klas:
I - więcej niż 100 min ton,
II - od 50 do 100 min ton,
III - od 25 do 50 min ton,
IV - mniej niż 25 min ton.
Przykładowo: zdolność przeładunkowa łączna zespołów portowych Gdańsk-■Gdvnia oraz Szczecin-Świnoujście wynosiła w latach 70. około 70 min ton
tocznie. Port w Hawrze dysponuje zdolnością przeładunkową około 50 min ton tocznie. Największy port europejski w Rotterdamie — 200 min ton rocznie.
komunikacja pasażerska występuje tylko w niektórych portach. Dla dużego ruchu buduje się specjalne dworce dwukondygnacyjne. Na pierwszej kondyg-tacji usytuowane są urządzenia kolejowe; druga kondygnacja znajduje się na poziomie wejścia na siatek. Na tym też poziomie na estakadach zbudowane są parkingi dla samochodów.
Obecnie bardzo intensywnie rozwija się ruch promowy i obejmuje on promy pasażerskie, pasażersko-samochodowe oraz promy kolejowe. Wymaga lo specjalnego ukształtowania nabrzeża.
Do zasadniczych geometrycznych wymiarów należy zaliczyć:
- głębokości wszystkich akwatoriów portowych,
- szerokości basenów i kanałów morskich, w tym portowych,
- powierzchnie akwatorium postojowego i służącego do przeładunku na wodzie,
- szerokości pirsów przeładunkowych,
- długości linii cumowniczych poszczególnych rejonów przeładunkowych.