75747 skanuj0023 (43)

Pooit*«o«i Kimumki Kształtowania Warunków Piwiirii«łiv« Pnąc* i Kroonomii |

9I2|

Kys.»J-l I. NaJMróiwj l)fwe poryć* ynyjaaonam foćaM afmmkt dąnriscn I petaoia. wat i niMwayni dapm*-iakijm •mmomm wytakata ■aacMk actoy-■i om ottrftnlo |*iwiii> iiapi pnnteinii od nip (D. B Oufllc. M. Em. Iftl)

niona w głównej mierze od wysokości położenia uchwytu (punktu przyłożenia siły) ciągniętego lub pchonego przedmiotu.

Typowe pozycje dla czynności ciągnięcia i pchania przedstawiono na rys. 192-11. Na rysunku tym zaznaczone są także dopuszczalne odległości ciągniętego przedmiotu od stóp oraz wysokości umieszczenia uchwytu.

Na rysunku 192-12 przedstawiono przykładowo jak zmienia się graniczna zalecana wartość siły dla ciągnięcia i pchania w zależności od częstotliwości powtaizania czynności. Przykład ten przedstawia zależności występujące podczas przemieszczania przedmiotu na odległość 2,1 m przy wysokości uchwytu 98 cm dla mężczyzn 50. oentyla. Przy malej liczbie powtórzeń - do około 1200 razy w ciągu 8 godzin pracy - wartości dopuszczalnej masy dla pchania są większe niż dla ciągnięcia, natomiast w przedziale od 1200 do 4000 wartości te są większe dla ciągnięcia. Oznacza to, iż wpływ czynników, od których zależy obciążenie układu mię-śaaowo-tzkicktowego (wartość i kiennek

działania siły zewnętrznej, pozycja przy p»-cy, czas utrzymywania i częstotliwość powtarzania) jest uzależniony od kombinacji wynikającej ze zmiany wszystkich czynników, a nic tylko jednego z nich.

Zależności między zalecaną graniczną wartością siły a drogą przemieszczania dla czynności ciągnięcia i pchania przy częstotliwości powtarzania I raz w ciągu minuty (96 razy w ciągu 8 godzin pracy) przedstawiono na tysunkach 192-13 i 192-14, Przy tej częstotliwości zalecane graniczne wartości ally są większe dla czynności pchania niż dla czynności ciągnięcia, co również wynika z rysunku 192-11. Jak widać na obydwu wykresach duże znaczenie ma długość drogi przemieszczania przedmiotu, co ma z kolei bezpośredni zwiąsek z czasem utrzymywa-nia dopuszczalnej wartości siły. Im cflaższa jest droga przemieszczania, czyli zwjąmny z tym ca* wywierania siły, tym mniejsza jest wartość ramy dopuszczalnej.

Występuje także pewae zróżnicowanie zalecanych grantc/nych wartości siły w zależności od wysokości umieszczenia uchwytu przemieszczanego przedmiotu,co ma bezpośredni wpływ na pozycję podczas pracy. W przypadku ciągnięcia wpływ pozycji ciała jest większy niż dla czynności pchania.

W przypadku zbyt dużych wartości sity oddziaływania wszędzie tam. gdzie jesi lo możliwe, waność wywieranej siły fizycznej powinna być zredukowana poprzez wykorzystane siły grawitacji oraz stonowanie innych środków wspomagających silę mięśniową.

1913

17*sady ergonomii w optymalizacji czyitmoici roboczych

Ryl. 192-12. Zalecano grankuie wartości siły podcua oburęcznc-go ciągnięcia i pchania pray wy* Miłości połounia uchwytu 95 cm i odległości pramiawcMma 2.1 m. w zależności od częuołcl powla-r/unia w cza tir R-gotl/innej pracy, dla 50. cewyla mężczyzn (A. Mi* lal i inni. 19931

Ryc. l52U.U«nc gfaricuc •■nici >1) potkana otatew gocugzicculrfU U(urt)la męż-ciyn) * ukiaoid od odtegłoio •a j*4 pranłaM jnł cśągakty i lóżaej *yMd pokwn m dto •i. przy aętfoki postarania 1/9 an (A. MM i W. 1993)

Rys. 192-14. Zalecane graniczne wartości siły podczas obu ręcznego pchania (dla 50. centyla mężczyzn) w zależności od odległości na jaka przedmiot jesi pchany i różnej wyrok ości położenia dłoni, przy częstości powtarzania 1/5 min (A. Mi* lal i inni. 1993)

Droga pchania, ni

192.9. Charakterystyka i ocena obciążenia wynikającego z zajmowanej pozycji podczas pracy

Ocenia się, że w krajach europejskich 27% osób pracuje przez więcej niż połowę czasu pracy w pozycji, która wywołuje zmęczenie i bóle mięśniowe.

Długouw&ia praca w niewygodnej pozycji dala. prowadzi do chronicznych dolegliwości mięśniowo- szkieletowych. Bóle mięśniowe sprawiają, że odruchowe zmiany pozycji ciała zakłócają koordynację postawy, co zwiększa ryzyko i możliwość popełnienia błędu przy obsłudze maszyny. Pozycja przyjmowana podczas pracy jest determinowana przez zależności występujące między konstrukcją stanowiska pracy, rodzajem wykonywanych czynności roboczych, a wymiarami antropometrycznymi operatora. Przestrzenna konstrukcja stanowiska pracy powinna być dostosowana do operatora i zapewniać właściwą pozycję jego ciała.