78728 skanuj0007 (521)

codziennego stylu życia młodzieży wielkomiejskiej dzielnicy. Owi „ludzie” to właśnie niepracująca i nieucząca się młodzież, zamir szkała na terenie tego samego osiedla czy dzielnicy^Na ogół ni. ulega wątpliwości, że w oczach normalnie funkcjonującej mło dzieży jest to środowisko oceniane negatywnie. Równocześnir jednak — zwłaszcza wśród chłopców, którzy pragną zaakcento wać własną dorosłość i męskość, daje się zauważyć skłonnoś. do przyswajania sobie niektórych elementów stylu życia i bycia tego środowiska. Chodzi tu zwłaszcza o używanie przestępczej gwary, posługiwanie się ordynarnymi przekleństwami, o usztyw nianie swojego zachowania, które często staje się nieracjonalne, o hołdowanie wzorom sukcesu opartego na wzorach sprzecznych ze społecznie uznanymi normami (np. drobne oszustwa w ro dzaju: taniej kupić — drożej sprzedać, „wyczyny” dokonywane po pijanemu itp.).

Trudno określić, jaki jest zakres tych wpływów i jak silna jest presja środowisk moralnie zagrożonych na normalną mło dzież. Wydaje się, że zakres tych wpływów nie jest wielki, jednakże przy analizowaniu kształtu życia społecznego młodzieży nie sposób go pominąć. O innych wpływach na środowisko młodzieżowe powiemy w oddzielnym paragrafie.^

3. PODSTAWOWE FUNKCJE GRUP RÓWIEŚNICZYCH

Stwierdziliśmy poprzednio, że codzienny świat młodzieży powstaje na styku instytucji oświatowych i zbiorowości osiedlowej. Podwójne uczestnictwo społeczne młodych ludzi, korzenie głęboko zapuszczone zarówno w życie szkolne, jak i w problemy osiedlowe sprzyjająwytwarzaniu się niepowtarzalnego konglomeratu, jakim jestLmJjojiz i-e ż o w a społeczność lokalna. Życie toczy się w niej na kilku piętrach niejako. Ludzie znają się od dziecka albo od bardzo wczesnej młodości. Obserwują wzajemnie swoje codzienne kroki i poważniejsze poczynania życiowe, oceniają postawy i zachowania. Komunikacja za pośrednictwem wiadomości szeptanych, informacji przekazywanych przy okazji wizyty towarzyskiej, udziału w „osiedlowej prywatce”

■    /y bytności w kawiarni działa skutecznie w kierunku rozpow-• ehniania indywidualnych wizerunków poszczególnych osobników wśród ogółu członków młodzieżowej społeczności. Ludzie RHlracają swoją pierwotną anonimowość, ich biografia wraz z od-"■ iłowaniem wszystkich osiągnięć i porażek staje się własnością

Imleczności, jest komentowana i oceniana przy najrozmaitszych tiluizjach. Ciekawy jest fakt międzyklasowego czy też między-- ustwowego charakteru tej formy społecznej'^.. Dzieje się tak

■    • «;.¹;! o wbrew intencjom i życzeniom rodziców. Oto przykład:

l.udzie, którzy należą do mojego środowiska, są ludźmi [...] młodymi; iii l!) lat. Uczą się w różnych szkołach, mają różne poglądy na życie i Awlat, mają różne zainteresowania [...] Szkoły, do jakich oni uczęszczają I | są to szkoły zawodowe i technika. We współczesnym społeczeństwie /luily zawodowe otrzymały rangę szkół dla łobuzerii i półinteligentów, inudzo często zadaję sobie pytanie, czy nie za ostro traktujemy tych młodych ludzi, czy oni nie zasługują na lepszą ocenę ze strony całego społe-i /cństwa.

Ja pochodzę z rodziny inteligenckiej. Moi rodzice bardzo źle wyrażają Ir o młodzieży uczącej się w szkołach zawodowych. Nawet jedno zdanie

•    • i< ii zapamiętałam doskonale: „inteligencji nie wyrabia się z pilnikiem •• i«;ku, ale wśród książek”. Ale czy ojciec nie pamięta tego, co tak często iM.dlii eśla mama, że gdy ojciec wstawał o 4⁰⁶ do fabryki, a jego brat (tein ceniony dyplomata) przewracał się na drugi bok, to wtedy ojciec nie myAl.il żle ani o inteligencji, ani o ludziach żyjących w ten sposób [...] <l| . pracy fizycznej — przyp. mój).

i Uaczcgo ludzie z mojego towarzystwa zasługują na moją przyjaźń ri.cilc wszystkim dlatego, że oni sami przyjaźń mi oferują. Są grzeczni^ i-1111111 .dni, weseli. Jedno w nich mi się nie podoba. Mianowicie zagospodaroy mli¹ czasu wolnego od nauki i pracy [...] Co w nich cenię? Samozapar- ¹

•    a dążenie do czegoś w życiu większego, niż jest teraz. Rozpaczliwa poci ni -.i tym, co się straciło z własnej głupoty, a teraz chce się coś zrobić,

• l¹v l»ylo lepiej, aby lepsza była opinia ogółu (karta Z 12, wiek 18 lat, .óii..i oficera WP z wyższym wykształceniem). j

7. wypowiedzi tej przebija specyficzny i ciekawy charakter tl/n liiicy, w której autorka wraz z rodziną mieszka. Wspomnia-I. ni już o owym’przemieszaniu różnych warstw społecznych iiiii/ o utarciu się i ukształtowaniu pewnych zasad społecznego

1

Cul wypowiedź cytowaną na s. 112.