—
Rozdział I
Przepisy prawne określające przestępstwa, w sprawach o które mogą być powoływani biegli seksuolodzy
Podstawą orzecznictwa sądowo-seksuologicznego jest m.in. ustawa o zawodzie lekarza, w której stwierdzono, iż „wykonywanie zawodu obejmuje leczenie, zapobieganie, a także wydawanie orzeczeń lekarskich”. Popielski (1981) pisze, że „Działalność lekarza nie ogranicza się i nie może się ograniczać wyłącznie do samego leczenia. Działania o charakterze społecznym i profilaktycznym także należą do jego obowiązków. Współpraca z insytucjami, którym potrzebna jest wiedza lekarza, także do tych obowiązków należy”.
Seksuolog jest zatem powoływany do wydawania opinii i w roli biegłego musi wykazać się nie tylko kwalifikacjami zawodowymi, ale także poczuciem odpowiedzialności, obiektywizmem, znajomością przepisów prawnych. Dokładniejsze dane o zawodzie lekarza i roli biegłego podaje Popielski (1981).
W kodeksie karnym znajdują się następujące przepisy określające przestępstwa w sprawach, o które mogą być powoływani biegli seksuolodzy:
Art. 168 § 1. Kto przemocą, groźbą bezprawną lub podstępem doprowadza inną osobę do poddania się czynowi nierządnemu lub do wykonania takiego czynu, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
101