81764 Obraz1 (30)

Oddziaływać.; wszystkich wymienionych czynników w na pracę mięśni w warunkach dynamicznych jest faktem nie podlegającym dyskusji. Przedmiotem kontrowersji jest jednak wielkość wkładu każdego z nich w wypadkowy efekt zamachu. Z pewnością czynniki te nic oddziałują niezależnie. Tylko napięte mięśnie są w stanie zakumulować energię sprężystą, ale są odpowiednio napięte dzięki odruchowa na rozciąganie i przedłużeniu czasu rozwijania sity w fazie ekscentrycznej, w której dochodzi do zmiany kątów pod jakimi działają mostki itd.

Analiza kinematograficzna Metoda i jej cel

Celem analizy kinematograficznej jest określenie położeń, prędkości i przyspieszeń członów kinematycznych jako funkcji czasu. Podstawą do obliczeń są położenia charakteiystycznych punktów na ciele człowieka zarejestrowane w kolejnych chwilach czasu. Poznanie zależności parametrów ruchu od czasu pozwala na ilościowa ocenę declmiki wykonania analizowanych aktów ruchowych, Do zapisu ruchu stosowane są przede wszystkim odpowiednio przygotowane kamery video iub kamery filmowe o dużej częstotliwości rejestracji

kolejnych klatek.

Podczas badań laboratoryjnych, na ciele osób badanych umieszczane są dobrze widoczne znaczniki. Czasami, np. podczas zawodów sportowych, umieszczanie znaczników nic jest możliwe. Wykorzystanie znaczników w istotny sposób przyspiesza szybkość analiz)' - program komputerowy może, w sposób automatyczny, identyfikować wybrane punkty ciała i odczytywać ich położenie na kolejnych klatkach. Analiza zapisu dokonanego bez użycia znaczników jest niezwykle czasochłonna i żmudna, na każdej klatce należy ręcznie wskazać położenie wszystkich charakterystycznych punktów.

Gcometria zapisu

Jeżeli można przyjąć założenie, że ruch odbywa się w jednej płaszczyźnie, rejestracji ruchu można dokonać za pomocą jednej kamery. Należy przy tym pamiętać, by ruch odbywał się wjrlaszczyźnie prostopadłej do osi kamery. PraesUzenna analiza ruchu jest możliwa tylko wtedy, gdy filmowanie odbywa się za pomocą co najmniej dwóch kamer. Zastosowanie większej liczby kamer znacznie zwiększa dokładność analizy i pozwala na uniknięcie sytuacji, w której charakterystyczny punkt ciała zostaje zasłonięty przez poruszające się człony biomechaniczne. Konieczna jest przy tym znajomość położenia kamer względem układu odniesienia. Przestrzenny układ odniesienia powinien być widoczny na każdej klatce zapisu.

[Filmowania) zawsze należy dokonywać z dużej odległości, za pomocą kamery' o dużej ogniskowej (teleobiektyw). Pozwala to na ograniczenie tzw. błędów paralaksy. czyli błędów związanych ze zmiartą kąta, pod jakim widoczny jest poruszający się obiekt. Błędy paralaksy prowadzą do błędnej oceny odległości między punktami. Do celów analizy można również wykorzystać ruchome kamery, pod warunkiem jednak, że ich położenie w każdej chwili czasu jest ściśle określone.

Etapy obliczeń

Jeżeli współrzędne każdego z zarejestrowanych na kolejnych klatkach punktów są już przetworzone do postaci cyfrowej, określenie położeń członów bioinechanicznych i kątów między nimi jest już tylko kwestią prostych (powiedzmy stosunkowo prostych) obliczeń geometrycznych Obliczenie przebiegów prędkości i przyspieszeń

4

11