wojskowe, takie jak: złożenie przysięgi wojskowej (pa. sowanie na żołnierza), promocja oficerska i podoficer' ska, nadanie wyższego stopnia czy uroczystości związane I :z obchodami świąt wojskowych ,0. Do grupy obrzędów zawodowych zaliczyć należy także obrzędy i święta I związane z zawodem rolnika, a więc: obchody Święta 1 Ludowego i Święta Plonów, tzw. dożynek, uroczyste I objęcie gospodarstwa przez młodego rolnika itd. Obrzędowość pracownicza to: uroczyste przyjęcie do pierwszej pracy, jubileusze długoletniej pracy w danej I instytucji, pożegnanie pracownika odchodzącego na e- I meryturę itd.
Obrzędowość regionalno-folklorystyczna obejmuje I obrzędy regionalne: uroczyste obchody świąt regio- I nalnych (np. Dni Krakowa, Dni Kultury Opolskiej, I Dni Slęży itd.) oraz rocznice upamiętniające tradycje I historyczne danych miast i regionów. Natomiast do I obrzędowości folklorystycznej zaliczamy ludyczno-re- I kreacyjne formy obrzędowe nawiązujące do miejsco- I wych tradycji kulturowych, jak: Zakopiańska Jesień, I Zielonogórskie Dni Winobrania, Wrocławskie Święto I Kwiatów, Gdański Jarmark Dominikański oraz regionalne formy „chodzenia z turoniem czy gwiazdą, jak również obrzęd Marzanny czy Nocy Świętojańskiej (wianki) i wiele innych. Obrzędowość regionalno-fol- I klorystyczna wypełnia funkcję integracyjną w kręgu społeczności regionalnych na ludyczno-rekreacyjnej płaszczyźnie konfrontacji i dniem dzisiejszym.
Obrzędowość ogólnonarodową podzielić można na I trzy zasadnicze grupy świąt i związanych z nimi obrzędów. Pierwsza z nich obejmuje święta o charakterze społeczno-politycznym. W grupie tej występują: święta państwowe, uznane jako dni wolne od pracy, jak np.: Nowy Rok, 1 Maja — Święto Pracy, SWięto Odrodzenia Polski (22 lipca) oraz Święto Zwycięstwa
(9 maja); święta rocznicowe i okazjonalne, nie uznawane jako dni wolne od pracy, jak np.: rocznica Rewolucji Październikowej (7 listopada), Dni Leninowskie (kwiecień), Miesiąc Pamięci Narodowej (kwiecień), Dzień Czynu Partyjnego (termin ruchomy), Dzień ONZ (24 października), Międzynarodowy Dzień Lotnictwa i Astronautyki (12 kwietnia) itd.
Formy obchodów tych świąt są różnorodne; najbogatszą oprawę obrzędową mają święta państwowe (manifestacyjne pochody, uroczyste akademie, okolicznościowe przedstawienia teatralne i muzyczne koncerty galowe, uroczyste apele poległych itd.).
Drugą grupę stanowią święta i związane z nimi formy obrzędowe o Charakterze społeczno-kulturowym. Zaliczamy do nich: Dni Oświaty Książki i Prasy, Dekadę Książki Społeczno-Politycznej, Święto „Trybuny Ludu” oraz święta międzywojewódzkich i wojewódzkich organów prasy partyjnej, Międzynarodowy Dzień Teatru (27 marca) czy Dzień Działacza Kultury, jak również wszelkiego rodzaju festiwale kulturalne oraz dni i dekady poświęcone prezentacji dorobku kulturowego innych krajów, jak np.: Dni Filmu Radzieckiego, Dni Kultury Węgierskiej itp.
Ostatnia natomiast grupa obe jmuje święta o charakterze społeczno-rodzinnym, które mają szeroki aspekt ogólnospołeczny, jak również uzewnętrzniają się w ramach obrzędowości rodzinnej. Do świąt tych zaliczamy: Dzień Babci (21 stycznia), Dzień Kobiet (8 marca), Dzień Matki (26 maja), Dzień Dziecka (1 czerwca), Dzień Ojca (23 czerwca), Dzień Pamięci Zmarłych (1 listopada).
Przedstawiony powyżej rejestr nie wyczerpuje w pełni wszystkim form rytualizacji naszego życia publicznego i prywatnego, jakie ukształtowane zostały