82693 P1090160 (2)

192 ŚREDNIOWIECZNA. PIEŚŃ KEUGUNA POLSKA

„Oćcze, wszekom ja twoje dziecię,

Wiernie dałbych swój żywot prze cię;

Cokole mi chcesz kazać,

Po twej woli ma się to stać”.

⁸⁰ A więc mu cesarz dziewkę dal,

A papież ji s nią oddal.

A w ten czas papieża miano,

Innoccncyjusz mu dziano;

To ten był cesarz piizwy,

⁵⁸ Archodonijusz niźli;

K.(t)orej królewnie Famijana dziano,

Co ją Aleksemu dano;

A żerne dziano Aglijas,

Ta była ubóstwu w czas.

⁸⁰ A gdy się s nią pokładał,

Tej nocy s nią gadał;

Wrócił zasię pirścień jej,

A rzekł tako do niej:

„Ostawiam cię przy twym dziewstwie,

^B Wróć mi ji, gdy będziewa oba w niebieskim

ksołewstwie;

Jutroć się bierzę od ciebie Służy(ć) temu, coź ci jest w niebie;

w. 47 przeęię — dla ciebie, w. 48 cobłfe-cokolwłdL w. 60 dziewka — córka.

w. 51 Ji—go; oddać — złączyć (flnbem młłrrrairnn). w, 55 Archodonijusz — Arkadiusz, w. 62 zarię —z powrotem.

^w- ^ oetawad — zostawiać; dzie"wstwo — dziewictwo.

66 się bierzę od ciebie — ruszam w drogę.

W. 67 coź dJest— który jcat.

A gdyt wizytki noty osiędą Tcdyć ja już w drodze będę.

*    Miła żono, każę tobie,

Służy Bogu w każdej dobie,    ’

Ubogie karmi i odziewaj),

Swych (tanzych [nigdy) nie gniewaj Chowa(j) się w{e) czai w kaźoi,

⁷‘ Nie traci nijednej przyjaźm”.

Królewna odpowie jemu:

„Mam też dobrą wolę k temu,

Namilejszy mężu mej,

Tego się po mnie nic nie boj;

*    Każdy członek w mym żywocie Cbcę chować w kaźm i w cnocie',

Jinako po mnie me wzwieaz,

Dojąd ty żyw, ja też”.

A jeko zaj utrą wstał,

” Od obiada się precz brał;

O tym nikł nie wiedział,

Jedno żona jego;

Ta wiedziała od niego.

Nabrał sobie śrebra, złota dosyć, ^w Co go mógł piechotą nosić;

Więc się na morze wezbrał,

w. dfwrsytb stoły-wszystkie stoły osleić-2asqłć.

w. 74—zachowaj ezełć iptzykazaaia.

w. 75 rijeóeń - atu jeden, żaden.

w. *2-msczrj o ame nie asłyszytz.

w. 83 dcyęd-dopńki-

w. Mjeb-jrię zapora-nazajutrz.

w. 87 jedno - tyito.

w.SOorgo—Ja&e.

w. 91 wezbrać dę-wytać óę w drogę