83579 Obraz 2 (7)

160 LOSY PASIERBÓW

ry naszej, polskiej, warto powiedzieć parę słów

0    kulturze w ogólności.

—    I cóż to jest kultura, może mi kto powie? Co? Nikt nie wie?!

—    Kultura proszę was, jest to zespół wytworów materialnych i duchowych danego społeczeństwa.

—    Nasza polska kultura nie jest kulturą Polsce rodzimą, w ścisłym znaczeniu tego wyrazu. Jest ona tylko częścią kultury zachodnio-europejskiej na polskim Chlebie i w polskim duchu wychowana. Kultura europejska uważana jest dziś za najwyższą w świecie, jednak ona też nie urodziła się w Europie, ale przywędrowała z innych kontynentów.

—    My uczeni przyjmujemy, że kolebką kultury europejskiej jest Egipt. Proszę sobie wyobrazić: pięć tysięcy lat temu, gdy w teraźniejszych Niemczech, Francji, lub Anglii, ludzie mieszkali jeszcze zapewne w dziuplach drzew, Egipcjanie mieli już doskonale zorganizowane państwo, umieli odlewać metale, budować wspaniałe gmachy i pisać nawet. Dużo pamiątek tej kultury przechowało się do naszych czasów. Jedną z najbardziej godnych podziwu są grobowce królów egipskich, tak zwane piramidy.

—    Byłem właśnie w tym roku w Egipcie

1    miałem szczęście na własne oczy te cuda oglądać. Wprost, nie do wiary, ażeby człowiek w tak odległych czasach, tyle już inteligencji w sobie posiadał. Co za precyzja w wymiarach! Jaka solidność konstrukcji!

—    Cały gmach w formie trójkątnego stogu jest z olbrzymich brył kamiennych zbudowany. Niektóre ponad sto metrów mają wysokości. Zdumienie człowieka ogarnia, gdy się chce objąć myślą, ile to pracy i pomysłowości trzeba było włożyć, ażeby bez maszyn i narzędzi

współczesnych tyle bloków ze skał wyłupić, foremnie wyciosać, z dalekich krajów przywieźć 1 na taką wysokość wciągnąć!

—    Drugą pamiątką egipskiej kultury, budzącą podziw u współczesnych — to jest mu-mifikacja zwłok. Egipcjanie na tym odcinku doszli do niezwykłej doskonałości. Ciała faraonów, zmarłych przed czterema tysiącami lat, zachowały do naszych czasów swoje formy, kształty i rysy nawet. To nie są żarty!

—    Współcześni eksperci tej sztuki są w trakcie przenikania tajemnic egipskich kolegów z owych czasów. Mam nadzieję, że gdy zawinę tu do was w przyszłym roku po raz drugi, będę już miał gruntowne wiadomości o mumiach,

0    żukach świętych, bykach, szczurach itp. Dziś ograniczę się tylko do pojęć ogólnych.

—    Drodzy słuchacze! Może komuś z was zdaje się, że to rzecz bardzo prosta. Ot, posmaruje się trupa specjalną maścią i sprawa skończona.

—    Otóż tak nie jest. Tak współczesny, jak

1    stary egipski zwyczaj zabezpieczania zwłok przed zgniciem wymaga długiej i zawiłej procedury. Najpierw wyrzuca się trzewia z trupa t. j. wątrobę, kiszki, żołądek i resztę. Po tej operacji moczy się zwłoki przez szereg tygodni w roztworze wapiennym lub sodowym.

Opisawszy słuchaczom wszystko, co wiedział

0    mumiach, bóstwach egipskich, obyczajach

1    piśmie, pan Siekierka zwrócił się do publiczności z zapytaniem, czy kto nie życzy sobie Jakichś wyjaśnień.

—    Ja, proszę pana profesora — ozwał się głos z głębi sali.

—    Słucham pana.

—    Ponieważ państwo niedawno z kraju przyjechawszy, więc może nam powiedzą, jak tam posunęła się sprawa reformy rolnej? Niedawno