WSPÓŁCZESNA KOS METOLO GIA
Rozszerzone pory i szorstkość skóry
Zwiększona szorstkość pojawia się z wiekiem, kiedy wolne rodniki, głównie pochodzące ze światła słonecznego, atakują kolagen i elastynę. Niektórzy ludzie mają skłonność do rozszerzonych porów. W miarę upływu czasu system wspierający skórę powoduje, że stają się one większe. W efekcie cera jest szorstka i nierówna.
Cuperosis
Zaczerwienienie i skupiska drobnych linii pojawiają się najczęściej na skórze nosa. Jest to wynik rozprzestrzeniania się drobnych pęknięć i uszkodzeń naczyń włosowatych pod skórą, znanych jako cuperosis.
Wszyscy mamy taką samą podstawową strukturę skóry, ale każdy z nas ma odmienny kod genetyczny. Reguły i regulacje trwale odbijają aę na DNA, określając czy utworzą się kurze łapki albo brązowe bruzdy, czy będzie tendencja do trądziku, jak łatwo skóra będzie się opalać i czy będzie podatna na oparzenia słoneczne.
To DNA koduje większość komórkowego RNA, jak również mito-chondrialnego DNA, które jest wyjątkowo istotne w wolnorodnikowych uszkodzeniach DNA. Jądrowe DNA jest bardzo atrakcyjnym celem dla zmian związanych z wiekiem. Szczególnie, że musi ono istnieć przez całe życie, podczas gdy inne struktury komórkowe mogą być z powodzeniem zastąpione. W naszym jądrowym genomie na komórkę przypada tylko od 2 do 4 kopii komórkowego DNA, skutkiem czego jest ono wydatnie narażone na uszkodzenia. Jest to zupełnym przeciwieństwem DNA mito-dhondrialnego, które ma kilka tysiący kopii na każdą komórkę.
Uszkodzenia DNA wywołują mutacje, które gromadzone są lir okresie starzenia. Fragmenty naszych genów zmieniają się poprzez błędy wynikające z procesu ich kopiowania. Mechanizmem, który może spowodować uszkodzenia są translokacje, insercje, delecje i inne błędy. Nasze komórki dają schronienie tym mutacjom w określonym miejscu, a to z biegiem czasu może być widoczne genetycznie.
Istnieje wydatna rozbieżność w mutacjach pomiędzy komórkami ióżnych tkanek. Jest to często związane z metabolicznym działaniem komórki i podziałami komórkowymi.
9