WSPÓŁCZESNE TRENDY W DERMATOLOGII KLINICZNEJ - SESJA PRAC KLINICZNYCH 2
był świąd, który pojawił się od miesiąca do 10 lat przed zgłoszeniem się do Kliniki. Po potwierdzeniu rozpoznania u wszystkich pacjentek włączono leczenie miejscowe preparatem Clobetasol.
Wnioski. Pacjentki z liszajem twardzinowym stanowią znaczny odsetek kobiet zgłaszających się z powodu zmian w obrębie zewnętrznych narządów płciowych. Często obserwuje się współistnienie chorób autoimmunologicznych. Zebrany materiał potwierdza 2 szczyty zachorowań. Objawem zgłaszanym przez większość pacjentek jest świąd. Po zastosowaniu leczenia miejscowego preparatami glikokortykosteroidowymi silnej mocy obserwuje się z reguły zadowalającą odpowiedź.
SITA nie wpływa na surowicze stężenia zarówno clgE, jak i asIgE na żadnym etapie obserwaqi. W długoterminowej ocenie SITA hamuje odpowiedź zarówno Th2 (IL-4, IL-5, IL-10), jak i Thl (IL-2R, INF-y), mimo że różnice nie zawsze są istotne statystycznie. Zmniejszenie surowiczego stężenia ECP potwierdza przeciwzapalny wpływ SITA.
Wniosku Uzyskane wyniki potwierdzają skuteczność SITA u chorych na AZS, a efekty leczenia w odległej ocenie utrzymują się przez lata.
Grant naukowy: Allergopharma GmbH & Co. KG (Niemcy).
Odległa ocena skuteczności immunoterapii swoistej u chorych na atopowe zapalenie skóry
Nina Wyrzykowska, Magdalena Czarnecka-Operacz
Klinika Dermatologii Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu
Wprowadzenie. Atopowe zapalenie skóry (AZS) jest przewlekłą i nawrotową dermatozą z towarzyszącym świądem, w którym swoista immunoterapia alergenowa (SITA) wydaje się stanowić ważną opcję terapeutyczną. Prezentujemy nowatorskie badanie dotyczące odległej oceny skuteczności SITA u chorych na AZS.
Cel pracy. Odległa ocena skuteczności immunoterapii swoistej u chorych na AZS na podstawie parametrów klinicznych i laboratoryjnych, oceny jakości życia oraz zapotrzebowania na leki.
Materiał i metodyka. W badaniu wzięło udział 15 paq'entów chorych na alergiczny typ AZS, u których w latach 1995-2001 przeprowadzono leczenie szczepionkami alergenowymi w odniesieniu do alergenów roztocza kurzu domowego oraz alergenów pyłków traw i zbóż. Ocenę przeprowadzono na podstawie wybranych parametrów klinicznych (W-AZS) oraz laboratoryjnych: alergologicznych (clgE i asIgE) i immunologicznych (IL-2R, IL-4, IL-5, IL-10, INF-y, ECP), jakości życia (DLQI) oraz zapotrzebowania na leki. Aktualne wyniki porównano z danymi sprzed SITA, jak i po jej zakończeniu.
Wyniki. Prawidłowo przeprowadzona SITA u chorych na AZS prowadzi do poprawy jakości życia, która utrzymuje się na stałym poziomie przez kolejne lata. SITA powoduje też poprawę stanu dermatologicznego, redukcję świądu, co w efekcie zmniejsza zapotrzebowanie na leki przeciwhistami-nowe, miejscowe glikokortykosteroidy i emolienty.
Ocena ciężkości, obrazu klinicznego i wpływu na jakość życia świądu u kobiet ciężarnych
Justyna Szczęch1, Artur Wiatrowski2, Lidia Hirnle3, Adam Reich1
'Katedra i Klinika Dermatologii, Wenerologii i Alergologii Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu JII Katedra i Klinika Ginekologii i Położnictwa Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu 'I Katedra i Klinika Ginekologu i Położnictwa Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu
Wprowadzenie. Świąd, definiowany jako nieprzyjemne odczucie prowadzące do drapania się, jest najczęstszym objawem subiektywnym towarzyszącym chorobom skóry.
Cel pracy. Ocena częstości występowania i charakterystyka świądu u kobiet w dąży.
Materiał i metodyka. Przeprowadzono prospektywne, przekrojowe badanie w grupie 270 kobiet w ciąży w wieku 30,0 ±5,4 roku (zakres: 17-44 lata). Na podstawie wywiadu i badania przedmiotowego wypełniono specjalnie stworzoną ankietę. Pacjentki dokonywały ponadto oceny nasilenia świądu w skali VAS (ang. Visual Analogue Scalę), VRS (ang. Verbal Rating Scalę), a także wypełniały kwestionariusz DLQI (ang. Dermatology Life Quality Index). Całość wyników poddano analizie statystycznej.
Wyniki. Świąd w chwili badania występował u 21,5% kobiet (n = 58), podczas gdy częstość występowania świądu w całym okresie dąży wynosiła 36,6% (n = 99). Świąd pojawiał się średnio w 27,5 ±7,3 Hbd (zakres: 1-38 Hbd) i najczęściej dotyczył brzucha (87,9%) i podudzi (44,8%). Na podstawie VAS oceniono jego nasilenie jako umiarkowane (średnio: 4,8 ±2,5 pkt, zakres: 1-10 pkt). Wartość DLQI mieśd-ła się w zakresie 0-30 pkt (średnio: 5,4 ±5,7 pkt) i skorelowana była z punktacją VAS (r = 0,46, p < 0,001).
41 I
Przegląd Dermatologiczny 2015/5