Stara szkoła kalisteniki
Iowa „kalistcnika” nie słyszy się już często w kręgach sportów siłowych;
wiciu (renerów osobistych mogłoby mieć nawet rodności z jego ortograficznym zapisaniem. Słowo to było w użyciu w języku angielskim przynajmniej od XIX wieku, ale ma znacznie dawniejsze pochodzenie. Wywodzi się od greckich rdzeni: kallos, czyli piękno, oraz sthenos, czyli siła.
Kalislcnika (o zasadniczo sztuka wykorzystywania masy własnego ciała oraz zjawiska bezwładności jako środków rozwoju fizycznego. Moją „więzienną zaprawę” można określić jako zaawansowaną formę kalisteniki, opracowaną w celu maksymalizacji siły i sprawności sportowej. Obecnie większość ludzi w Ameryce kojarzy kalistenikę co najwyżej z wysokopowtórzeniowymi pompkami, spinami oraz mniej wymagającymi ćwiczeniami, takimi jak pajacyk czy bieganie w miejscu. Kalistenika stała się opcją drogiego wyboru, treningiem obwodowym „dla ubogich”, coś jak ćwiczenia aerobiku. Ale nie zawsze lak było.
Od dawna wiedziano, że prawidłowo wykonywane ćwiczenia z masą własnego * ula kształtują muskularną sylwetkę i rozwijają wielką silę. Od czasów prehi-
Moryiznyeh, gdy pierwsi ludzie starali się wyrabiać i demonstrować moc lizycz-
23