W przykładzie na rycinie 1.2 przepływ energii, czyli impuls, trwa 10 jednostek, a przerwa 15 jednostek czasu. Inaczej mówiąc, 2/5 okresu wypełnia przepływ energii, a 3/5 są „puste". W fazie przerwy zmiany energetyczne są równe zeru. Mówimy w tym przypadku, że wypełnienie rytmu wynosi 40%. Wypełnieniem nazywamy stosunek czasu, w którym przepływa energia (czas trwania impulsu), do czasu trwania całego okresu, przedstawiamy je w odsetkach. Wypełnienie rytmu jest ważnym pojęciem fizykoterapii.
Na rycinach przedstawiono przebieg rytmów i cykli w czasie. Rytmiczne zmiany energetyczne przebiegają zawsze w przestrzeni. Na współrzędnych zamiast czasu można umieścić jeden z wymiarów przestrzeni i uzyskać podobny wykres przebiegu zmian energetycznych, nazywając je falą.
Fala jest to odcinek obejmujący jeden cykl. Przedstawia się ją w jednostkach długości. Zmiany energetyczne mogą odbywać się wzdłuż osi wyznaczającej kierunek rozchodzenia się fal lub w poprzek tej osi. Zatem można mówić o falach podłużnych i poprzecznych.
Prędkość przemieszczania się drgań w ośrodkach sprężystych zależy od środowiska, czyli medium, przez które przechodzą. Prędkość stanowi stosunek długości fali do okresu.
Energia lecznicza wchodzi w relacje ze strukturami i funkcjami tkanek oraz ulega procesom zależnym od rodzaju energii i właściwości tkanki.
Zmiany w tkankach wywołuje tylko ta energia, która została zabsorbowana. Ta
część energii, która przenika przez tkanki lub odbija się od nich nie ma znaczenia terapeutycznego. Stwierdzenie to, znane jako prawo Grothusa-Drapera, jest podstawą zrozumienia mechanizmów fizykoterapii, szczególnie promieniowania elektromagnetycznego.
15