85324 P1020616

Podstawy teorii Debye’a-HQckela w zastosowaniu do przewodnictwa elektrolitycznego

139

				Model chmury jonowej
	/ =—T* zf 2, ^1 *	siła jonowa roztworu		» ♦ r~ -\ ! t ♦. ;
Siła jonowa jest rzeczywistą miarą oddziaływań jonów danego elektrolitu z pozostałymi jonami w roztworze.
W roztworach rozcieńczonych, współczynniki aktywności danego elektrolitu są takie same we wszystkich roztworach o tej samej sile jonowej.				W modelu chmury jonowej zakłada się. że dowolny jon roztworu ełektrofitu, zwany jonem centralnym, otacza się chmurą jonową, którą wypadkowy ładunek jest równy co do wiefcośd ładunkowi jonu centralnego ale ma przeciwny znak.
e, - stężenie Mego jonu z, - wartościowość i-tego jonu		140		Temu porządkującemu działaniu pola elektrycznego, pochodzącego od jonu centralnego, przeciwdziała nich cieplny dążący do równomiernego, bezładnego rozmieszczenia jonów. ^141

Założenia teorii Debve’a-Huckela:

1.    Rozpatruje się układ jonów, pomiędzy którymi działają wyłącznie siły kulom bo wskie. Zaniedbuje się oddziaływania krótkiego zasięgu.

2.    Jony przyjmuje się za ładunki punktowe, symetryczne i pozbawione polaryzowalności.

3.    Zaniedbuje się oddziaływania jonów z cząsteczkami rozpuszczalnika. Obecność rozpuszczalnika uwzględnia się przez wprowadzenie

do prawa Coulomba makroskopowej pizenikalności elektrycznej. Zaniedbuje się prawdopodobne zmiany przenikalności elektrycznej w bezpośrednim sąsiedztwie jonów.

4.    Energia oddziaływania międzyjonowego jest mała w porównaniu z energią cieplną h T- jest jednak ona na tyle duża, że umożliwia utworzenie chmury jonowej.

Graniczne prawo Debye'a - HUckela

logf_± =-0,509l-|z, -z.\-4i

Równanie to umożliwia obliczenie średnich współczynników aktywności elektrolitu w roztworach o stężeniach nie wyższych od 0,01 mol/l.

142