Poeci-teologowie (...) niezdolni do subtelnego rozumowania obdarzyli zmysłami I namiętnościami data materialne, i to data olbrzymie, jak niebo, ziemia, morze. Z czasem, w miarę jak stabta wyobraźnia, a wzmacniała się abstrakcja, personifikacje te zmniejszyły się do rzędu niewielkich znaków. Metonimia ukryta wówczas, pod pozorami uczonośd, nieznajomość ciemnych aż dotąd początków spraw ludzkich.
(przeł. i. Jakubowicz)
łdrośdą
Mądrość starożytna była
Giambattista
VICO
66^
poetow-teołogów (...). Z niej, niczym z pnia, wyrasta z jednej strony poetycka logika, moralność, ekonomia i polityka z drugiej zaś poetycka fizyka, która stała się matką kosmografii, a więc i astronomii oraz dwie jej córy, chronologia i geografia.
i