Dziennik Ustaw Nr 63 - 3927 -
Poz. 735
„, 3.3.5. Umocnienia wypadu
■* Koryto za wylotem przepustu lub małego mostu powinno być umocnione, a długość umocnień L powinna spełniać następujące warunki: " u
■ j - JU, £ Lw, gdzie Lw—długość wypadu określona wg 3.3.3.,
\ - U, - (2+3)D lub (2+3)6; D — średnica przewodu kołowego, b — szerokość otworu
/ prostokątnego.
Typ umocnienia należy dobierać w zależności od prędkości obliczeniowej v<*i, której wartość zaleca się przyjmować jako równą l .5 vw>l i powinno być ono układane na filtrze odwrotnym.
. Zaleca się stosować na końcu umocnień pionowy lub nachylony element ochronny (rys.3.4), zagłębiony na /ru > 1.3 Ahr, gdzie: Aht — głębokość rozmycia obliczona dla występującego w dolnym stanowisku rodzaju ruchu wg 3.3.6.
3.3.6. Głębokość rozmycia
Do zaprojektowania głębokości założenia elementu zabezpieczającego na końcu umocnień potrzebna jest znajomość głębokości rozmycia koryta. Teoretyczną głębokość rozmycia należy obliczać w zależności od lokalizacji odskoku zgodnie z przypadkami podanymi w 3.3.4:
- w przypadku a), gdy odskok zatapia wylot budowli:
[3.34]
- w przypadku b), gdy odskok powstaje na rozszerzającym się wypadzie:
[3.35]
13.36]
[3.371
A//, - l ,85 ńjw - hd
■ w przypadku c), gdy odskok powstaje poza wypadem:
A /?,« 1.5/;a
Rzeczywistą maksymalną głębokość rozmycia oblicza się z wzoru:
A/łfnun ™ k Alit
Współczynnik redukcyjny k należy przyjmować z przedziału (0,6+0,8), przy czym wartości mniejsze odpowiadają małym zlewniom, w których wezbrania są krótkotrwałe.
Jeśli obliczona głębokość rozmyć przekracza 2 m, należy na wylocie budowli zaprojektować urządzenie do rozpraszania energii (nieckę, próg, szykany itp.) zgodnie z zasadami projektowania wypadów budowli piętrzących lub zastąpić przepust małym mostem.