86752 Zaprawa więzienna (188)

Po upływie trzech miesięcy kładzie się na podłogę i przystępuje do etapu czwartego, czyli pólpompek. Do tego czasu odczuwa już, że ma twardsze, lepiej napięte mięśnie pchające, toteż znakomicie wie, że mógłby z miejsca śmignąć przez etap piąty. Jednak powstrzymuje się przed tym i z zaufaniem wkłada energię w półpompki. Miesiąc późnie j przechodzi wreszcie do pełnych pompek. Przez tych kilkanaście tygodni motywacja urosła u niego do takiego poziomu, że teraz kipi energią. Ćwiczenie nie wydaje mu się trudne; niemal jakby robił pompki pod wodą. Jednak przykłada się do nich, a ponieważ nie ma powodu się wysilać, może napawać się każdym powtórzeniem, zachowując nieskazitelną technikę. Nie zdaje sobie z tego wszystkiego sprawy, ale systematycznie nabiera siły.

Po upływie piątego miesiąca gładko prześlizguje się do etapu szóstego - pompek wąskich. O ile wydawały się one ciężkie jego koledze, o tyle nasz zawodnik nic może pojąć, o co byl ten cały hałas. Może są odrobinę trudniejsze, ale nic za bardzo. Przyzwyczaił się już do tego, by nie gnać, tylko powoli zwiększać liczbę powtórzeń, wykonywanych w modelowym stylu. Niedługo potem dochodzi do etapu pompek nierównych. Jego kolega z poprzedniego przykładu nie był w stanie wykonać nawet jednego powtórzenia, ale on robi wszystkie wymagane w progu początkującym i to bez większych trudności. Skończył je z poczuciem, że gdyby docisnął śrubę, mógłby pewnie sprostać wymogom przejścia do następnego kroku. Ale nie robi tego; zachowuje małe co nieco w banku na przyszłość.

Miesiące mijają i nadchodzi krok siódmy - półpompki na jednej ręce. Sprawy się teraz nieco komplikują, ale nie przesadnie. Facet musi ciężko popracować, jednak nic jest to morderczy wysiłek, a on zachowuje pewność siebie. Ponadto zauważył wyraźne zmiany w swoim ciele. Mięśnie piersiowe są grubsze, a na ramionach rysuje się twarda masa muskułów, których tam wcześniej nie było. Barki zaokrągliły się. Na mięśniach naramicnnych pojawiły się czadowe żyłki.

Po przejściu do etapu dziewiątego — pompek z dźwignią - natrafia na pewne trudności, toteż zbiera się w sobie, koncentruje na czystości technicznej i robi powoli postępy, dodając co jakiś czas po jednym powtórzeniu, gdy czuje, że jest gotów. Nawet kiedy przybliża się do spełnienia kryteriów progu kolejnego etapu, nie dodaje gazu. Czasem czuje, że nie zrobi już chyba następnego powtórzenia. Więc go nie robi. Zamiast wycisnąć je w marnej formie, „zaoszczędza” je, tak by zrobić jeszcze jedno perfekcyjne powtórzenie za tydzień, a może za dwa. I wiesz co? Robi je.

W przeciwieństwie do gościa, który rzucał się jak ryba bez wody, spalił swoje przyrosły siły i już po kilku tygodniach odpadł z treningu jak mięczak, nasz zawodnik - mając taki sam potencjał genetyczny - utrzymał się ua kursie prawie przez rok. Przez ten czas zaliczył godny szacunku krok mistrzowski w zestawie pompek, zyskał tonę siły i wskoczył w następny rozmiar koszul, dodając so-

306