87575 skanuj0004 (55)

ELEKTROKARDIOGRAFICZNE PRÓBY WYSIŁKOWE

Cel: ocena tolerancji wysiłku i zachowania organizmu w czasie obciążenia wysiłkiem (wykładniki niedokrwienia mięśnia sercowego, cechy niewydolności serca, zaburzenia rytmu). Rutynowo monitoruje się częstotliwość rytmu serca, EKG i ciśnienie tętnicze.

Zastosowanie:

-    diagnostyka choroby niedokrwiennej serca

-    ocena ryzyka sercowo-naczyniowegćb

-    programowanie intensywności ćwiczeń fizycznych

-    ocena skuteczności leczenia i rehabilitacji

Rodzaje:    ^ł

-    na bieżni ruchomej

-    na cykloergometrze rowerowym

-    na cykloergometrze do pracy kończyn górnych

W kardiologii stosuje się wyłącznie testy submaksymalne, polegające na stopniowym zwiększaniu obciążenia do momentu określonego przed rozpoczęciem badania lub do wystąpienia zaburzeń będących wskazaniem do przerwania próby.

Kryteria zakończenia submaksymalnej próby wysiłkowej:

-    85-90% tętna maksymalnego (70% we wczesnym okresie po ostrym incydencie)

-    zmęczenie (maks. 15-16j w skali Borga)

-    czasem osiągnięcie wymaganego obciążenia (np. 5-7-MET)

Wskazania do przerwania próby wysiłkowej:

-    życzenie pacjenta jf ból dławicowy

-    objawy ze strony OUN (np. zawroty głowy, zasunięcie)

-    sinica lub bladość skóry

-    wzrost RRs > 230 mm Hg lub RRd »T20 mm Hg

-    spadek RRs > 10 mm Hg w porównaniu z wartościami podczas poprzedniego obciążenia

-    groźne zaburzenia iytmu serca: częstoskurcz komorowy, liczne pobudzenia przedwczesne, częstoskurcz nadkomorowy, napadowe migotanie przedsionków

-    bradykardia, blok przedsionkowo-komorowy lub blok odnogi pęczka Hisa

-    uniesienie odcinka ST or>f^:fip £

-    obniżenie offeink^Pr o > 2 fnftr.