234
A
Simui* uMk* muzuokt lUlwańiitefo ukttikmo mivutH£ dr/cwost znu otrzymano wymk V a . W2.4» m' &ct*> 10-tom przyrost miąrt/oz.-i gnhiaty JrmKMUnu >e»i równy.
Z, » —~ 10" 119JJ m'
i po pocJic/eniu iu 1 tu 11 rok u/ysku/em» wynik Z, * 8.J m'
ProcciM przyrostu miąższości drzewostanu sosnowego można określić wzorami empirycznymi opracowanymi przez Dudka (I976a) Wzory te. dotyczące okresu 5- i 10-letniego, mają postać
- okres 5 lat
p, -1.535 - 0,045^ ♦ 137.412 łT1 (5.53)
- okres 10 lat
p, ■ 0,512 - 0.086 hL ♦ 266.323 W"' (5.54)
- okres 5 lat
p, = -2.108 ♦ 2.481 p4 + 28.870 <T11 + 0.048 (5.55)
- okres 10 lat
p, * 1.090 ♦ 2.447 pi - 6.356 <f11 - 0.030 *t (5.56)
Dokładność określania procentu przyrostu miąższości wzorami (5.53) i (5.54) mc jert duża. błąd średni bowiem wynosi około 15% dla okresu 5-lctnicgo i około I4ł dla okresu 10-letniego. Są to jednak wzory stosunkowo proste, posługiwanie się mmi bowiem wymaga znajomości jedynie wieku i średniej wysokości drzewostanu Zruczmc dokładniejsze są wzory uwzględniające procent przyrostu pierśnicy. przeciętną pierśrocę i średnią wysokość drzewostanu. Błąd średni wzoru (5.55) wynosi bowiem około 4*ł. a wzoru (5.56) około 6%. Wzory tc zostały ujęte przez Dudki w postaci tabel i nomogramów.
• Prnkiad W 16-lcUtm drzewoumue sosnowym określono średnią wysokość 24.2 m Zastosowawszy »/ór (S 53) uzyskamy proc cni przyrostu miąższości drzewostanu tówny p, = 2.044%. wzór zaś
<SS4)p,*l5Sft
Wyznaczmy jeszcze fcsezący przyrost miąższości, zakładając, ze nuąZszość drzewostanu wynosi Przyrost bieżący dla okresu 5-letniego wynosi.
5-».l m
too ioo
Przyrou bieżący dU okres* \ ^leimtgo jest równy tO-UAm’
Cząść V Okreilan»e przyrostu drzewa L.. 235
WłyW urnym w>-letnim drzewostanie sosnowym o średniej wysokości 24.2 m. przeciętna jo.7 on. a procent przyrostu pierimcy 1.0495 Korzystając ze wzom (5.55) uzyskamy ^IfyfołwmtUMokt />, o 2.574%. a ze wzoru (5.56) pv a 2.702% Bieżący przyrost miąższości J-letmego wynosi:
A"
100
10 o 103,3 iw
Ptzyrost miąższości drzewostanu można określić szacunkowo korzystając z ublic zasobności. W tablicach podana jest absolutna wielkość przyrostu miąższości przeliczona na I rok i I ha oraz procent przyrostu miąższości. Korzystanie z tablic nsobności wymaga wcześniejszego określenia klasy bonitacji siedliska, do czego potrzebna jest znajomość średniej wysokości i wieku drzewostanu.
Po określeniu średniej wysokości i wieku drzewostanu wybieramy odpowiednią Ubelę klasy bonitacji siedliska, z której dla danego wieku odczytujemy przyrost miąższości drzewostanu tabelarycznego (ZJ. Pomnożywszy ten przyrost przez powierzchnię drzewostanu A. długość okresu </i) i oszacowany wzrokowoczynnik zadrzewienia (Z), otrzymamy bieżący okresowy przyrost miąższości drzewostanu (Z>):
Z> =ż,r M n Z <557>
• Przykład średnia wysokoić S6-łetnicj{o drzewostanu toinowejo wynosi ?■*. I m Powierzchna rego drzewostanu wynosi 1.4-1 ha. a mianowany czynnik zadrzewienia 0.8 Okrcslu' 10-letni przyrost im*z-ttoici drzewostanu
2 tablic zasohnoici Schwappacha wynika, ze dany drzewostan nale/y do U klasy bomt»). urdltska (lab 37) Dla wieku 85 lat odczytujemy tabelaryczny przyrost miąższości JrzewoiŁmu fó*n>
6.3 m* Przyrost mi4/vzo<ci dr/cwosunu dla okresu 10-letiuego wynosi.
Zr . 6.3 1.44 10 0.8 - 72.6 m '
W tablicach zasobności odczytujemy dla danego wieku i klasy bonitacji siedli ska procent jrr/.yrosiu miąższości <pt) Procent ten dotyczy rocznego przyrosru miąz %zo<c> Znaj^' miąższość drzewostanu (10. którą należy wcześniej określić którąś /