84328 ZF Bień1

Analiza progu zysku 141

produkcji nowego wyrobu, które wymagało zainstalowania nowych maszyn i urządzeń. Ich amortyzacja powoduje określoną sumę kosztów bez względu na ilość wykonywanej produkcji. W początkowej fazie uruchamiania produkcji dochody ze sprzedaży pokrywają koszty zmienne oraz tylko część kosztów stałych. Dopiero po osiągnięciu odpowiedniego poziomu produkcji i sprzedaży przychody zaczynają pokrywać także koszty stałe i pojawia się zysk, rosnący w zasadzie do momentu pełnego wykorzystania zdolności produkcyjnej.

Wobec tego istotne znaczenie ma szybkie osiągnięcie takiego poziomu produkcji i sprzedaży, która zapewnia pokrycie przychodami kosztów całkowitych i umożliwia maksymalizację zysku. Wymaga to określenia z góry wielkości produkcji i sprzedaży, po osiągnięciu której przekracza się tzw. próg zysku. Oznacza on minimalną sumę przychodów oraz ilości produkcji, przy której następuje ich zrównanie z kosztami całkowitymi, a więc dopiero po przekroczeniu jej zaczyna powstawać zysk. Niezbędne jest także ustalenie wielkości maksymalnie możliwego zysku przy pełnym wykorzystaniu istniejącej zdolności wytwórczej lub usługowej firmy.

Jeżeli przyjąć, że koszty zmienne zwiększają się proporcjonalnie w miarę wzrostu produkcji i sprzedaży, to ich wielkość na jednostkę wyrobu pozostaje bez zmian. Wobec tego wielkość progu zysku, przy której przychody ze sprzedaży zrównują się z kosztami wytworzenia sprzedanych wyrobów, tj. przy zerowej wysokości zysku, można określić przy pomocy formuły:

Istota

progu zysku

Formula progu zysku

F

gdzie:

Q — ilość produkcji i sprzedaży, przy której zysk będzie równy zeru, a przekroczenie tej ilości zaczyna przynosić zyski,

F — suma kosztów stałych,

C — cena jednostkowa sprzedaży,

Zj — koszty zmienne przypadające na jednostkę.