3X
ruchami obrotowymi osad koncentruje się w środku szkiełka zegarkowego, a następnie delikatnie zlewa nadmiar płynu. Szkiełko zegarkowe umieszcza się na stoliku lupy (najlepiej bi-nokularowej) i ponownie koncentruje osad w środku szkiełka delikatnymi ruchami obrotowymi. Nagłym ruchem przechyla się szkiełko w kierunku przedniej krawędzi stolika lupy i poszukuje jaj pasożyta w okolicy dośrodkowego brzegu osadu. Metoda ta wykorzystana jest w rutynowych badaniach parazytologicznych kału przeżuwaczy, w kierunku motylicy wątrobowej i paramfi-stomozy przeżuwaczy.
Metoda dekantacji - płytkowa
Do wykonania potrzebne są: zlewka 50-100 ml, płytka Petriego średnicy 8-10 cm, sitko metalowe lub z tworzywa sztucznego, bagietka szklana, woda, lupa binokularowa.
Grudkę kału wielkości orzecha włoskiego umieścić na sitku zanurzonym w wodzie wypełniającej zlewkę. Rozetrzeć bagietką kał (sitko z roztartym kałem kilkakrotnie zanurzyć w wodzie i podnieść do góry, ostatni raz przecedzić wystukując o brzeg zlewki). Pozostałe na sitku resztki kału należy wyrzucić. Po odstaniu zawiesiny, zlewamy wierzchnią warstwę, nie wylewając osadu. Czynność przemywania osadu powtarza się kilkakrotnie (nalewając nową porcję wody po każdym odstaniu), do momentu aż płyn nad osadem będzie całkiem przejrzysty. Po ostatnim zlaniu nadmiaru płynu, osad wylewamy na płytkę Petriego i badamy.
Wszystkie wyżej opisane metody są metodami jakościowymi i w badaniach rutynowych z reguły te są stosowane. Niżej będą przedstawione metody ilościowe, które pozwalają na określenie intensywności inwazji oraz ocenę przeprowadzonej terapii.
Metoda z użyciem komory McMastera wg Raynaud.
Do wykonania potrzebne są: komora McMastera, zlewka lub krystalizator o pojemności 100 ml, sitko, pipetka, mieszadło magnetyczne, mikroskop, szkiełko podstawowe i nakrywkowe, probówka, nasycony roztwór_MgSO, (sporządzony 24 godz. przed użyciem d - 1,22). Do zlewki lub krystalizatora wkłada się 5 g kału, 70 ml roztworu nasyconego MgS04 o gęstości 1,22 g/cm3 i miesza szklaną bagietką, doprowadzając do powstania zawiesiny. Tak przygotowaną próbę ustawia się na mieszadle magnetycznym na 1-2 minuty (pamiętając o wrzuceniu sztabki magnetycznej) w celu dokładnego rozdrobnienia kału. Następnie zawiesinę przesącza się przez sitk^ i.powtórnie ustawia na mieszadle magnetycznym na 1-2 jninuty. Po tym czasie przesącz nabiera się pipetą i napełnia dwie komory. Pozostały przesącz wstawia się ponownie na mieszadło magnetyczne, wlewa do probówek tak, aby uzyskać menisk wypukły i nakrywa się szkiełkiem podstawowym lub nakrywkowym
— 17