•strzałek napięć odbiornikowych. Zwrot napięć odbiornikowych jest też przeciwny niż zwrot napięcia źródłowego (siły elektromotorycznej) w tym obwodzie.
Prawidłowe oznaczenie zwrotów prądów i napięć w schematach obwodów elektrycznych jest rzeczą bardzo ważną, gdyż ułatwia odczytanie schematu i zrozumienie działania przedstawionego układu.
Przy projektowaniu układów elektrycznych niektórych urządzeń często występuje problem dopasowania energetycznego odbiornika do źródła. W zasadzie źródła napięcia należy obciążać takimi odbiornikami, aby moc wydzielana była największa — źródło będzie wtedy w pełni wykorzystane. Z analizy działania układów wynika, że źródło napięcia będzie wykorzystywane w pełni wtedy, gdy będzie obciążone elementem o rezystancji równej rezystancji wewnętrznej źródła.
Przykład 7.1
W układzie przedstawionym na rys. 7.1 należy wyznaczyć rezystancję R, przy której moc wydzielana na niej będzie największa. p
Rys. 7.2
Przykład rozgałęzionego (złożonego) obwodu elektrycznego
Moc wydzielana na elemencie R P = RI2
przy czym / —-
R + r
R ,
a więc p =-E
rz—R2 e2 (R + r)2
(R + r)2
Pochodna funkcji P'(R) -■
Wartość maksymalna mocy występuje przy P'(R) ~ 0, a więc przy R ==. r.
Jak już wspomniano, częściej w praktyce spotykamy się z obwodami rozgałęzionymi. Obwody rozgałęzione (rys. 7.2) zawierają na ogół więcej elementów niż obwody proste i składają się z gałęzi, węzłów i oczek.
■Gałąź obwodu elektrycznego jest to część obwodu złożona z połączonych szeregowo ■elementów.
Gałąź ma dwa wyprowadzenia na zewnątrz, czyli dwie końcówki.
Węzeł obwodu elektrycznego jest to punkt tego obwodu, w którym połączone są co
najmniej trzy gałęzie.
Układ przedstawiony na schemacie (rys. 7.2) ma cztery węzły oznaczone literami A, B, C i D.
Gałęzie obwodów elektrycznych połączone ze sobą w węzłach tworzą oczka.
Oczko obwodu elektrycznego jest to zbiór połączonych ze sobą gałęzi tworzących zamkniętą drogę dla przepływu prądu.