84586 P4250057

74

Obliczanie rozpoczynamy od znalezienia strumieni pary zaczepowej, pisząc bilanse energetyczne dla wszystkich pięciu wymienników. Stosując numerację jak na rysunku 11.27, otrzymujemy kolejno:

— wymiennik 1 (dwustrefowy)

= *■.“Cal    (11.38.1)

—    wymiennik 2 (trójstrefowy)

= L2~0w3(II.38.2)

—    wymiennik 3 (mieszankowy)

%(*5 “*Ś) + («I + ^fl2)C(4-4*4)-* Ś] =

= Cl -tei +“₂ + %)] ('_w3 - »W4);    (II.38.3)

—    wymiennik 4

aAie-i^+lpz) = Cl -(«i + «2+«3)]('_W4-^fws);    (II.38.4)

—    wymiennik 5

^as(h~ⁱws + ^lp3) = Cl-(«i + a ₂ +a₃.+ «4)] (i_ws ~ 4-e) •    (II.38.5)

Entalpia kondensatu przed wymiennikiem 5:

U-i'k + l_p 4-    (II.38.6)

Pracę jednostkową wewnętrzną pompy określa równanie

—»dp.    (II.38.7)

nip

Praktycznie można zaniedbać występujące w równaniach prace pomp. z wyjątkiem głównej pompy zasilającej za odgazowywaczem l_pl.

Równania (11.38.1 —11.38.5) obliczamy po kolei, w każdym z nich występuje wówczas tylko jedna niewiadoma: w równaniu (II.38.1) a,, w równaniu (11.38.2) a₂ itd. Pewne trudności mogą wyniknąć przy oszacowaniu końcowej różnicy temperatur At₂ vv wymiennikach 2, 4 i 3; postępowanie dotyczące tego zagadnienia określone jest w podrozdziale 11.3.1.

Praca wewnętrzna odniesiona do 1 kg pary (moc odniesiona do strumienia 1 kg/s) wynosi

It = 01 -i_2o) + 710*3 “»4o) + 7 2(*4.“b₀) + '/a0s_o- hj +

+y*$m- bo)+7 3 (bo - *8o)-    (11-39)

Jeżeli strumienie zaczepowe stanowią jedyne strumienie pary pobieranej z turbiny, wtedy

(11.40)

ti = 1-«1» Yi =    73= l-(at+fl₂ + fl₃),

l-("i+«2+%+«4)» y₅ = l-(fli+fl2+fl3+a4+a₅).

Wartości y obejmują przy dokładnych obliczeniach turbiny także zmiany strumienia pary pracującej, powodowane innymi przyczynami, jak np. pobór pary z turbiny głównej do turbiny pomocniczej napędzającej pompę wody zasilającej, straty nieszczelności w dławnicach zewnętrznych, w tłoku odciążającym, w trzpieniach zaworów lub włączenie do głównego strumienia pewnych dodatkowych ilości pary; np. strumień pary przeciekającej przez tłok odciążający zostaje włączony z powrotem do turbiny w dalszym jej stopniu.

Znając pracę 7j z relacji

IWo^t

obliczamy strumień pary świeżej potrzebny do zrealizowania zadanej mocy efektywnej

(11.41)

N_cT = rj_m-tig-N_iT (rj_g — sprawność generatora), N_IT 1 N._x

m₀ = -5=— --f—,

UT    ‘IT

N_cT oznacza moc turbozespołu brutto na zaciskach generatora.

Ogólny bilans energetyczny obiegu zależy od sposobu napędu pomp. Przedstawiamy* tu wariant bloku, w którym wszystkie pompy mają napęd elektryczny.

Praca jednostkowa wewnętrzna wszystkich pomp, powiększona o dodatkowe napędy i inne potrzeby własne siłowni, wynosi

T_pvt = T_ip = ł_pl + aj_p2 + a₅ l_p3 + [1 -(a_x + a₂+a₃ + a₄ + a₅)] l_p4+W¹¹-⁴²)

gdzie l_pj, l_p2, l_p3, l_pĄ oznaczają pompy pokazane na schemacie bloku (rys. 11.27), zaś l'_pw przedstawia pracę jednostkową pozostałych napędów pomocniczych nie podanych na tym rysunku (pompy wody chłodzącej kondensator, wentylatory kotłowe, podajniki itd.) oraz inne porzeby własne siłowni.

Praca jednostkowa netto (moc jednostkowa) bloku parowo-turbino-wego mierzona na wyjściu mocy elektrycznej (na zaciskach transformatora) wynosi

(11.43)

gdzie rj_m — sprawność mechaniczna turbozespołu, rj. — sprawność generatora, r\_t, — sprawność napędu elektrycznego urządzeń pomocniczych.

Strumień ciepła doprowadzony do 1 kg/s wyprodukowanej w kotle pary świeżej wynosi

(11.44)

Pierwszy wyraz oznacza ciepło dostarczone w głównej części kotła, drugi wyraz przedstawia ciepło dostarczone w przcgrzewaczu międzystopniowym.