DSC02474

(\Z)la w palotajii d^*y,    icoócłi-ut bJu    i ehuioW Ai>hriiiKi1 Sumo i ' I

'p^cNcnych pacjentów według skal Minf-Mental Stał* Etanjmadon. Stężenie homocysteiny było przeciętnie o 20% yr ^ze, u osób osłągsjąpych .ntołde wyniki" niezależnie od tego jata był poziom folanów, witaminy B_|2 i kreatyniny. W c sumowaniu autorzy stwierdzi, że .hiperhomocyatełnemia stanowi czynnik ryzyka w upośledzeniu umysłowym. Nie mnie] tudno Jest ustaftć czy Jest ona przyczyną czy skutkiem pogorszenia zdolności umysłowych pacjenta*. Podobnie jak van Goor również Mansoor i współpracownicy stwierdzi, że u pacjentów z upośledzeniem umysłowym na tle naczyniowym, stwierdzano znamiennie mększe stężenie homocysteiny niż w grupie kontrolnej.

HOMOCYSTEINA NIEZALEŻNYM CZYNNIKIEM RYZYKA W (UDOKUMENTOWANEJ ANATOMOPATOLOGICZNIE) CHOROBIE ALZHEIMERA

Jak wyrika z Okslbrdzkiego Projektu Badania Pamięci w Przebiegu Starzenia się (OPTIMA), hyperhomocysteinemia jest niezależnym-czynnlóem ryzyka w chorobie Alzheimera. To właśnie było powodem badania poziomu homocysteiny u pacjentów z demencją typu choroby Alzheimera.

U osób z hiperhomocysteinemią ryzyko wystąpienia choroby Ałzhsimera było 4.5 razy wyższe niż w grupie kontrolnej. Hlperhcmocysteinemia była niezależnym czynnikiem ryzyka (niezależnie od wieku. płci, klasy społecznej, palenia papierosów występowania genotypu APOE) wśród badanych. Ostatecznie stan pacjehtów z hiperhomocysteinemią (stwierdzoną w momencie ustalania dagnozy) w ciągu trzech lat - trwania badania — pogarszał się szybciej niż u osób z niższym stężeniem homocysteiny. Na tej podstawie niektórzy przypuszczają że istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy chorobą Alzheimera a hiperhomocysteinemią Aby potwierdzić tę współzależność trzeba będzie jeszcze poczekać na wyniki badać, w których wykorzystywano supłem en tację kwasem folowym i witaminą B_l2.

A.O. Smith z Oksfordu STwiercził, Ze .stężenie homocysteiny przez wiele lat utrzymuje się na tym samym poziomie*. Na tej podstawie, ten sam autor twierdzi, że demencja nie powoduje podniesienia się stężenia homocysteiny ale z drugiej strony, u osób z najwyższymi stężeniami homocysteiny, proces chorobowy (demencja) pogłębia się szybciej niż u osoby: niższymi stężeniami tego aminokwasu. Jedna bzećś ludności w wieku podeszłym (około 18 min osób mieszkającycłuw krajach Wspólnoty Europejskiej) może mieć taki poziom homocysteiny i folanów, który zwiększa trzykrotnie ryzyko wystąpienia choroby Alzheimera. Csoby w wieku podeszłym, która mają tendencje do* niedożywienia, mają. być szczególnie narażone na wystąpienie hiperhofr.ee/steinemi. Herbert i współpracownicy z Mcunc Sinai Hospital w Ncwym Jorku sr.TierćzS, że niemal pełowa odrowych* osób w podeszłym wieku ma niski poziom kofcafeminy w surowicy, a to może być przyczyną zaburzenia wchłaniania 9_1? U 60% z osób. u których, stwierdzono niski pozom kobalaminy. stwierczono również

.hipemcmcc/stanemię. W oparcu o ta dane autorzy proponują, by każda .esooa w podeszłym wiaku przyjmowała codziennie od 25 do 100 pg krystalicznej wit B,₂. dodanej do żywności lub w formie tabletkowej.

; Podobnie W. Herrmann i współpracownicy z Hamburga w Niemczech badali 75 odrowych osób* w wieku 32-102 lata. 75 ssob w wieku 55-75 Jat i 75 osóc w wieku 19-60 lat (juko gr.pa kontrolna). Badano stężenie homocysteiny i witamin 9. Ryzyko hiperhomoc/steinamii rosło proporcjonalnie do wieku. Wśród Josób najstarszych, 58% to osoby z hipernomoc/steinemią, Także i w tym badaniu stwierdzono. »ze niedobory witaminy 9 rosły wraz z wiekiem. W najstarszej gnicie bacanych, niedocory wit 3. występowały .w *2%. a -mecocor/ wit 3|, .v cwuczestu procentach. Ocaeco te. w grupie wiekowej. 65*70 lat wynosiły odpowiednio. 22% i 5%. Także i z tego badania -wynika potrzeba suplementacji witaminowej u ludzi w średnim wieku i osób starszych.

«

ZWIĄZEK HIPERHOMOCYSTEINEMIIZ CHOROBAMI SERCA . ,    •    « s ..    ;    v

Doktorzy Graham i Melaady z Adelaide Hospital w Dublinie (Irlandia) przedstawił przegląd literatury, starajac się znaleźć związek pomiędzy hiperhomocysteinemią i ryzykiem występowania chorób ąecpowo-naczyniowych. Przegląd ten pozwolił na uwypuklenie wielu wątpliwości co do istnienia rzeczywistego związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy tymi zjawiskami.. Jest wiele badać stwierdzających związek pomiędzy hiperhomoc/steinemią a chorobami sercowo-naczyniowymi, są jednak . także badania, których wyniki negują istnienie takiego związku.

W omawianym numerze The Ńederlands Journal of Mediano opublikowano również i wyniki oryginalnych badać z Holandi, potwierdzających związek między hiperhomoc/steinemią a cnorobami sercowo-naczyniowymi. W wyniku badać ECAP (European Concerted Acdon Project) zatytułowanych: .Hiperhomocysteinernia a choroby naczyć* stwierdzono, że stężenia homoc/steiny powyżej 12 pMA, mogą podwajać ryzyko*wystąpienia patologii naczyniowej - w przybliżeniu w ten sam sposób jak stężenie cholesteroli powyżsi 6,5 mmoi/L. •

podatkowo jeszcze, badanie holenderskie oostarfiyło dowodów na to, że hiperhomoc/steinemią jest czynnikiem przyczyniającym się do zwiększenia umieralności Przy oddzieleniu wpływu wieku i płci pacjentów, występowania nadciśnienia, cukrzyc/, zwiększonego stężenia cholesterolu a także palenia papierosów, okazało się ze względne ryzyko zgonu przy stężeniu homocysteiny powyżej 18 uM/L wynosiło 1,59. W podsumowaniu wyników badania, autorzy piszą .wynM tego badania pozwalają przypuszczać, .ze hiperhomoc/steinemią jest czynnfldem ryzyka zgonu, niezależnym od czynników ryzyka poznanych do taj pory*. Prezentowane badania pozwalają przypuszczać, za hiperhomocysteinerraa prawdopodobnie powoduje zwiększenie ryzyka' schorzeć naczyć wieńcowych, powstających na drodze różnych mechanizmów. Na przykład Chan go I wap. z Francji wykazał. Ze homoc/steina maże ułatwiać oksydację LOL (nłakonienssyconych kwasów tłuszczowych) w obrębie komórek* endoteilum. Cksyćcwany l£l ma większy -wpływ is powstawanie blaszek miazar/cowych, mz mezokayoowane '-CU Ponaato isezczę nomacystema może uracwiać proces miażdżycowy, uszkadzając endoteiium nacr/ć krwionośnych i obniżenia poziomu 1enxu azotu, bęcącago naturalnym czynnikiem rozszerzającym naczynia krwionośna.

M.F. Belamy i weo. z Waleś Unwersty Medcal School. przedstawili wyniki badania oceniającego skuteczność podawania kwasu fofiowego u 18 zdrowych dorosłych osób, u których stężenie .nomoc/stemy znajccweic nę w górnych granicach . normy. Doustne przyjmowanie kwasu foliowego oontzsro stężenie .icmccystemy i pcenwioo. występujące osęki

2003-11-16

h(tpv.\syteinia. ssculap.pl/med_rodr 1999/03*07.html