IMGT19

Jtoawó/ paychtcsny I wycńowan/t

FUFYKLADY ZABAW DLA DZIECI 4-LETNICH

I. T>sy Mkawy piramidkami ffzw. Piko)

Col .1^ ^J.<sk \ reny; porównywanie przedmiotów o różnych wymlfl-N(L Pomaca: 3 piramidki, kakda złożona z 9 kraików różnej wiol-| kodri Awżltf Mtewy; a. Krążki z jednej piramidki rozkłada się na j atole. Krążki z drugiej — rozdaje sią dzieciom, po 3 aziukl. różnej wlalkadci T edenie polega na dobieraniu przez dzieci właściwej pa* ry. IJ krążków o identycznych rozmiarach, b. Doroały stawia przed I dsisfwl Jedną piramidką nie rozebraną. Z drugiej — rozdaje dzieciom po 3 krążki różnej wielkości, a nastąpnle prosi o ustawienie i nich podobnej piramidki do pierwszej — nie rozebranej. Kołeczek U podstawką wędruje zatem od dziecka do dziecka. Jeśli dane dziecko me posiada krążka o kolejnej wielkości — podstawkę wądruje dalej Można rozpoczynać zabawą od największego krążka, ale można też I od najmniejszego. Wówczas oczywiście I model musi być w len sposób ułożony, c. Z dwóch kompletów piramidek wybiera slą po 3 krążki — 2 największe. 2 najmniejsze i 2 średnie. Dzieci tworzą z nich pary. Dorosły wówczas zabiera po Jednym z każdej pary I chowa Ja w różne miejsce pokoju. Nastąpnle prosi, by Jedno dziecko odnalazło najmniejszy krążek, inne — średni. Inne — największy. biorąc ze sobą odpowiedniej wielkości krążek dla porównania.

Z czasem można zabawę utrudnić — nie dając dziadom krążków wzorcowych. Wielkość danego krążka dziecko ma Już zapamiętać wzrokiem. I dopiero po znalezieniu odpowiedniego krążka —■ dziecko porównuje go z krążkiem wzorcowym, leżącym na stole.

Kio rozpozna niespodziankę?

Col dydaktyczny: rozróżniania dotykiem kształtów dwóch odmiennych zabawek. Pomoce; 5 sztuk takiej samej zabawki. 1 — odmienne. Przebieg zabawy: Dorosły pokazuje dziadom 5 Jednakowych zabawek (np. małych misiów z plastyku), a nastąpnle chowa Je do woreczków, czy np. rękawiczek — każdą oddzielnie. Do szóstego woreczka (rękawiczki) chowa, oczywiście tak. by dziad tego nie widziały. zabawkę odmiennego kształtu. Kiedzie wszystkie woreczki przed dziećmi I zapowiada, że w Jednym z nich Jest niespodzianko. Dziad mają dotykiem odgadnąć, co to za niespodzianka. Jeśli w ser bawię bierze udziel wlącej niż Jedno dziecko, umawiamy się. żs

nawą owo] niespodzianki powlo dorosłemu u ucho. Ntdąpsto sprawdzamy. czy dziad l rai nie odgadły nazwą odmienne) zabawki. Powtarzając zabawą należy stolo zmieniać oczywiście skład zabawek.

3. Przyfęcle dla lalak

Cal dydaktyczny: utrwalania właściwo) Uczby Jł"i tworzenia aktorów przedmiotów na podstawia usłyszano) Uczby, zmnlo)szsoia dla ru przez odejmowania jednego przedmiotu, wydtiełaoie tneck przedmiotów z większego zbioru. Pomoct: tatka ł mii. 4 pełne nakrycia śniadaniowe. 4 krzesełka lalek I stoliczek, kromki chlebe, płyn w dzbanku. Przebieg zabawy: Dorosły zapowiada, że przyjdą dziś do nich goście, 2 lalki I miś, trzeba zrobić dla nich przyjadę. Dziad to organizują. Gdy wszystko już gotowe — okazuje sią. te jedna lelka zachorowało i na przyjąde nie przyjdzie. Trzeba zmniejszyć o jedną sztuką nakryda I krzesła. Dorosły zadaje dzieciom pytanie w rodzaju. Ho wobec tego trzeba usunąć krzeseł, talerzy, kubków, łyżeczek Itp. Po dobrym dopasowaniu nakryć do liczby gości dziad częstują lalką 1 misia przygotowanym śniadaniem.

4. Słuchamy bębenka

Cel dydaktyczny: utrwalenie znajomości liczb w zakresie ed I do 3 przez odtwarzanie liczby słyszanych dłwłąków za pomocą zbiorę klocków. Pomoce: bąbanek I pałeczka oraz klocki seaśrisaee. Pm bieg zabawy: Dorosły uderza pałeczką w bąbenek od I do 3 razy. Dziad za każdvm razem mówią. Ile uderzeń słyszały (Uczą po cichu), a nastąpnle tyleż klocków kładą przed sobą. wyjmując je z całego zbioru. Uwaga! Dorosły uderza w bąbenek tek. by ŚMd nie widziały wykonywanej czynności;

5. Warzywa do garnka

Cal dydaktyczny: rozpoznawanie dotykiem kattafeu kilka warzyw Pomocą: oczyszczone warzywa — baraki z korzonkami m—ebew. pi sola w strączkach, ziemniaki. Opaska na oczy. Doty garnek. Pm-bieg zabawy: dorosły pokasuje dzieciom wsrystkle w/w wortywe I proponuje ugotować i nich zupą Jarzynową. Prost jwtoek. kr tym razem dzieci (kolejno) podawały tnu odpowiednie warzywa map znając Je nie za pomocą wzroku, a dotyku.