, . l9 4i ,nożna na wykryte wyznaczyć krzywe odpr/w*^
KarryMjąc *** * ^ ftUCfu>ici pary mokrej x - «/#« Z kolei, korjry*^
ya<* *«Wyrn równic* okieilU na wykresie r * przebieg rz/^
/ uhUc [»n> prrC*' . ,.T/c paty mokrej pokrywają «K * odp.rw.edmm. uoba*^ ,ki^re oorywiicie^^^b ^rc*. / zaznac/cntcm kilku przykładowych lim x - ^
» k^lku irolerm. PJ**'*'*" "* krzywej x-0 znajduje «ię obizar cieczy. n«.frtniw^ Nł ryBttBku /mii duje .K Obszar pory przegrzanej Rozgraniczenie to k**,,
P^’ro°d*,łyW !.,_____' (punlll K>. » którym objgtóW wU^,»,
>'< “ równe i pu.y") którego granie. mwJry wodą . par. .U|c >K ery*
«*«=* .nnermy IW
IV Ubcuch 9 2,93 oprócz obJ«</*> wlWc.wych/iv"n. krzywych gmn,«nyrt H ubcuch l . CT ru łych krzywych «'l »'n* krzywej z - I orwc
I, "raz warloici cep), parowam. (.kraplan.a) r babcie <e M ’ "rzT^tózcrnu « w ponkc.c potrójnym cntalp,. , cn.rop.a w,Wy ccklc, tg ,6w rzo« przy za/ ,£ , ciepła parowa/.,a na krzywych gran.cznyrt «
fcrnpclanny pokazano na rysunku 9 4. sporządzonym na podstawę danych z tabel, 92
Parametry kaloryczne pary mokrej dla określonej temperatury lub ciimer.a i »u»f>-sutłkoici Iw obr/jn* pomiędzy V tżywymi z • O i z - I) można obliczy. / wzmow ^logicznych dr, w/mu na objęiork; właściwą (9 4):
(f>7>
(*.«»
Jakkolwiek energia wewnętrzna, na krzywych granicznych, me je* podawana w tablicach, to jej wartości można wyznaczyć, korzystając z równania Gibbsa. w 7»pi-C tg**m + P*,
Ważnym pojęciem, związanym z przejściem fazowym woda-para )«* ciepło parowania oznaczane r (jego zależność od temperatury nasycenia pokazano na ry*. 9.4) jak juz powiedziano w rozdziale 9 1, odparowanie wody wymaga dostarczenia odpowiedniej ilości ciepła fi odwrotnie skroplenie pary powoduje odzyskanie takiej 'amej ilości ciepła, oczywiście jeżeli zachodzi w takich samych warunkach termodynamicznych jak parowanie). Ciepło parowania można określić Jako ilość ciepła. kt£rą należy doprowadzić do 1 kg wrzącej cieczy Ina łinii x = O), ahy pr/y stałym ciśnieniu (m więc również w stałej temperaturze) uzyskać I kg pary nasyconej «chcj 'na linii x = 1). Wziąwszy zatem pod uwagę, źc proces ten jest izobaryczny » uwzględniwszy przyjęte juz oznaczenia parametrów na krzywych granicznych, na podstawie pierwszej zasady termodynamiki ciepło parowania można wyliczyć jako
r -1 -i
W /Aiązku z tym, zależność (9 7) można również zapisać w postaci
i +xr
(9.10)
(9 11)
Ponadto, wprowadzenie pojęcia ciepła parowania r pozwala również zm* My fi ko-wać wzór na entropię pary mokrej (9.8). Ponieważ przemiana fazowa parowania (oczy-•Aiicic również kondensacji) zachodzi równocześnie przy stałym ciśnieniu i przy stalrj temperaturze, a - jak pokazano wyżej - ciepło przemiany fazowej jest równe r. ii.o/lj powiązać ze sobą równania (8.21) i (8 25) pomiędzy liniami i 0 i x 1 ott/ymując
i -i ~ r —T , (i" — i
po przekształceniu
j *