Obraz9 (6)

Diagnostyka laboratoryjna chorób pasożytniczych zwierząt domo^Teh

Dr Jarosław Pacoń

Badanie kału - koproskooia.

o (Jy •    polega na oglądaniu zebranych próbek kału w celu stwierdzenia całych pasożytów

lub ich fragmentów np. nicieni czy członów tasiemców. Człony niektórych tasiemców mMmlidmm-iś cartiniim, )Taeńi'a sagmaia) mają zdolność ruchu i mogą wywędrowywać z kału dlatego przed oglądaniem

i

•kału należy obejrzeć także ścianki naczynia, w którym próbki dostarczono. W celu lepszego uwidocznienia pasożytów próbkę kału można przemyć w od a    tym celu kał umieszczamy w naczyniu z

‘wodą, mieszamy bagietką i odstawiamy do chwili utworzenia się osadu i zlewamy płyn z nad osadu

j

(czynność możemy powtórzyć). Następnie osad wylewamy na płytkę Petriego i oglądamy (jeśli umieścimy

płytkę na czarnym tie łatwiej będzie rozpoznać jasne pasożyty).

owoskopia. W metodach mikroskopowych można stosować bezpośrednie metody ^v“^/    ({lofcacpa /

badania kału (rozmaz, oglądanie pod mikroskopem) oraz pośrednie polegające na zagęszczaniu jaj lub larw ' .    1    . , \

r.    r °^J '    ^{J J}    ttfrnehtacM

w badanych próbkach, w kale można też poszukiwać cyst,‘oocyst, jaj lub lapw pasożytów.

Ąi    - badanie kału na obecność cyst Giąrdia Śuodenalis.(Lamblia intestinaUs, Giardia lamblia).

jte    Wśród zwierząt domowych żywicielem 11|1P§ może być pies lub kot, ma szkiełko podstawowe nanosimy

krop^p^.n.ikfiziologicznego. w tej kropli roz^az^ii^^_:grjidke.ięa.|u wielkości ok. główki szpilki (najlepiej gdy grudka jest pobrana z różnych imejsc dostarczonej próbki). W celu „poprawienia ostrości obrazu” można dodać niewielką kroplę płynu Lu.go la (rozmaz powinien być żółty), przykrywamy szkiełkiem nakrywkowym i oglądamy pod mikroskopem j2,0.ęL- ^400x). Gdy w rozmazie jest dużo cząstek pokarmowych zakrywających pole widzenia można dodać kroplę 5% kwasu -octoyyego, który rozpuści niewielkie cząstki pokarmowe, po ok. 10. —15 min, może także zacząć rozpuszczać ^sty, należy więc szybko oglądać preparat.    ttóij

ó -    — polega na użyciu płynu, którego .ciężar właściwy jest większy od ciężaru jaj i

wówczas Jaja jako-.iżejsze^wypły wają na powierzchnię. Poszukujemy tgpocysr||jSj lekkich - nicienięj *.i'il„uYKriy tasiemce, niektóre\przyw^. Najczęściej używaną metodą jest flotacja

(350g soli na litr wody, musi odstać 24 godz. aż wytworzy się osad na dnie) kału wielkości orzecha Jaśkowego (3 — 5g) umieszczamy w moździerzu, zalewamy nasyconym roztworem NaCl. rozcieramy,.a następnie przecedzajae-przez-sttko wiewarnydo koibkfTwaśka szyjką’ i UśU-l

_. .. — ■ •    '"SS^SSkiisttaaBasaffiSEM^i.*    ' *^srał"‘®«5=*5*~a.    ~S£Hmsr.'    I    Q

-fath    którę wypłynęły na powierzchnię w Cyniku wchłaniania roztworu opadną na dno. Jaja

lOolCl do (^ErIenmay^ 50-— 100 ml). Pozostawiamy na okJ|§j|n|jn.. jeśli pozostawimy na dłużej (p|l}|fljp]

i oocysiy, które wypłynęły na powierzchnię zbieramy płaską powierzchnią bagietki szklanej, przenosimy na szkiełko podstawowe (3-5 kropli) i oglądamy pod mikroskopem* pod niewielkim powiększeniem.X50 - 100x). Jeśli mamy do czynienia z wyschniętym kałem np. gryzoni, małych ptaków, próbki przed badaniem zalewamy wodą na krika godzin, po tym czasie wodę odcedzamy i postępujemy jak z kałem świeżym. W innych wariantach metody flotacji można użyć nasyconego roztw.oraiflllfu,    lub s^^^^^nęgo, a w metodzie ||p|||||na powierzchnię roztworu

nakłada -sie dobrze¹ oczyszczone szkiełko nakrywkowe’ do którego przylegają wypływające jaia. Po

' B