PB140054

,    cesarze byli, z małymi wyjątkami, katoli-

^o^aWejoip mi się, że napisałem historię nie dwu

wstają szczeliny, przez które będą przenikać i szerzyć    by tak rzec, jednego, które nazywam

się potrzeby duchowe związane z nowymi warunkami »j^nym zaprzeczeniem historii przez spo-

jolem-

ekonomicznymi i aspołecznymi.

feudalne jest epos rycerski, chanson de

kiego, a później ottońskiego pobudziły rozważania pozbawić je wszelkiego wymiaru historycz-nad historią. Chrześcijaństwo zostało włączone w

Bez wątpienia^adek Cesarstwa Rzymskiego, pod- fistwo feudalne jest epos ryceism, WiUUSUU oe _anie Europy pływom barbarzyńskimi orkz _w fktóry posługuje się elementami historycznymi, mniejszym stopniu odbudowanie cesarstwa karolińs- po to, by w zestawieniu z ponadczasowym

ewolucję historyczną, jej zwolennicy, choć uważali,ukazał niezwykle jasno, jak w XII wieku ze iest ona poddana Opatrzności i skierowana ku zba-a ± wieniu, by ją wyjaśnić, musieli odwoływać się do^L.-_fn ■■    \ zescijanskiej dotyczącej

przyczyn drugorzędnych, strukturalnych lub    zostały z konieczności zachwiane.

poddani Opatrzności, mieli wpływ na swój własny losiewątpliwie Starv Testament nanuie ieszcze w oraz los ludzkości.¹⁴ Lecz, jak tn noka zali Bemheim mstarh 4    __•    i esiamenL panuje jeszcze w

’, wraz z po

^'inySi zwarte w^dzielStema^f^ ^wieczności oraz* symbolizmu, który O państwie Bożym, gdzie analizy historyczne towa- ^ wany w metodę badań, poza paraleliz-

pacfkowych. Na nieszczęście dla rozważań historycz- iWątpiiwie szkoły miejskie odgrywają tu jedynie nych, interpretacje św. Augustyna zostały zubożone i^oizędną rolę i Chenu zauważa, że „nauczyciele zniekształcone we wczesnym średniowieczu. U św. śolastyki prawie w ogóle nie korzystają z wielkich Augustyna czas historii zachowywał pewną „ambi-któw historycznych, zawartych w dziele O pań-walencję” by użyć trafnego określenia Henn Marrou.ne Bożj/m, nad którym rozmyślają natomiast pisa-w której obrębie ludzie, choć włączeni w wieczność ifzakonni”

Lecz, jak to pokazali Bemheim iiysłachi nrzeoiwctL l    w

Mgr Arąuilliere ¹⁵, wraz z pojawieniem się augusty-ji czasu    bardziej elastycmej konce-

Wielkiego i Hinemara wielkie ]

politycznego od Gelazjusza po Grzegorzjj zastygłej

rzyszą wywodom teologicznym, pozbawione został*__

wymiaru historycznego. W społeczeństwie feudal^Jp_{or p}

nym*. w które pomiędzy IX a XI wiekiem Kościół wta-iie/_anno„    > La conceptiorute rhMoire &i’epoquefeodaie,

P|f ^si« ^col^az. nwcniej, refleksja historyczna zastyga W

^OŚciołaAJeSZCZ^^n^yieku Otton Z Freising, wiRjp ^Samo odczucie; iycerze chcą usuwając Cgasxpr7fi«tra^

Frvdpr*yka Barbarom nisze- Od tef?n _r7ocii rkon21^^czy^{cieh c}^^§t^^a631)v°^<^^e^^{edla to    M}

^PiyaeryKa^DarDarossy^pisze. _WUQ tego czasu . ^3, który ujawnił „powszechne zobojętnienie na czas w epoce

sztywnych formach a czas historyczny zdaje się zagości i tej potrzebie okreśianWtpok towarzyszy chęć ignoro-trzymywać lub w każdym razie utożsamiać Z historiąJjM^asu” (s. 630); „w początkach Wypraw Krzyżowych poja-

JTm. Klinkenberg, Der sinn der Chronik Ottos von Freising, ¹⁴ H. I. Marrou, L’ambivalence du temps de l’histoire chez sainMs Mittelalter una Neuzeit. Gerhard Kullen zum 70 Geburt-

stantyna] zwazywszy, ze me tylko wszyscy ludzie%_2mvl” (La Sociitś fśodale, 1.1, s. 119). O Ottonie z Fryzyngi

¹ Auaustin, 1950. Na temat czasu u św. Augustyna — w zbiorze: Aw^argebracht, 1^57, s. 63-76.    .

gustinus Magister, Congrós International Augustinien, Paris 21-1 fcJD. Chenu,    utt^Sre^Moyen¹Age^ 1954*^’

Uesprit de la philosophie jjMMjgittifl i s> 365-

rialv Pator r*n-

DC 1954, 3 tomy, 1955: J. Cha^-Ruy LacttśdeDieuetla    tLolwie au XII°fiecle, 1957, s 62-89.’

du temps chez samt Augustin, s. 923-931, R. P. R. Gillet, O. S B<133; P^rzed^^K L_nież: E. Gilson, Uesprit de la ph Temps et exemplarisme chez samt Augustin, s. 931-933; J. H«J>omni]my ^luLi_zdz xiX: „Le Moyen Age et 1’histoire I---f    A.Ot ln rrisp nucliaue. a. 943-ftftfl    W&mle. 1948,    ------ ■    - ^& ----