Tabl. VII. CMV w hodowli fibroblastów ludzkich. A - efekt cytopatyczny (7. dzień od zakażenia), B - obecność białek IE w jądrach zakażonych komórek uwidoczniona za pomocą immunofluorescencji (24 godziny od zakażenia).
Tabl. VIII. Struktura przestrzenna białka prionowego. A: PrPc - forma komórkowa, B: PrP* - forma patologiczna (dzięki uprzejmości prof. dr. hab. med. Pawła Liberskiego).
(Ameryka Płn. %
\ 1 min /
1 >v Europa Wsch. , ( ^
^ EuKjgfc^gfch. i Azja Centralna ,
1,4 min /}
w, * Azja WsptfZjT '
Afryk»Ptn^-. ’ 1,1 "/h:‘
i Środkowy %seHod' ’ ^AijaStd/'
$40 tysy1 1 P)d|Wsc*l?
\,. r 7,1
(X
6f!S
\C&**
44D tys.
Afryka śubsaharyjska \25^4/niy
Australia i Oceania
35_tyf.
Ryc. 47. Liczba osób zakażonych HIV w różnych częściach świata (stan na grudzień 2004 r.).
Na rycinie 47 przedstawiono geograficzne zróżnicowanie zakażeń w poszczególnych regionach świata. Jakkolwiek wśród zakażonych przeważali dotąd mężczyźni, ostatnie dane WHO wskazują na znaczny wzrost udziału kobiet. Szacuje się, że stanowią one już prawie połowę populacji zakażonych między 15. a 49. rokiem życia. Dotyczy to szczególnie rejonów Afryki Subsaharyj-skiej. Drugim regionem pod względem częstości występowania HIV są Karaiby. W ciągu ostatnich lat najszybciej przybywało zakażonych w Azji Wschodniej i Centralnej (Chiny, Indonezja, Wietnam) oraz w Europie Wschodniej. W Rosji żyje ponad 860 tys. nosicieli HIV - najwięcej w całej Europie.
Zakażenia HTLV-1 (ang. human T-celł leukemia/lymphoma virus) wywołuje zazwyczaj zakażenia bezobjawowe. Dochodzi do nich w wyniku kontaktu seksualnego, transfuzji krwi oraz od matki na płód lub noworodka. U około 5% zakażonych po okresie inkubacji wynoszącym 10—40 lat może wystąpić białaczka lub chłoniaki wyw-odzące się z komórek T. Zmiany są zlokalizowane na skórze, w jelitach, wątrobie, śledzionie i węzłach chłonnych.
Zakażenia występują endemicznie, w rejonach Azji Południowo-Wschodniej (głównie Japonii), Ameryce Środkowej i w centralnej Afryce. Przypuszcza się. że do rozwoju choroby przyczyniają się także inne czynniki (genetyczne lub środowiskowe).
HTLV-2 po raz pierwszy izolowano z hodowli komórek pochodzących ze śledziony chorego na białaczkę włochatokomórkową. Izolowano go także z krwi narkomanów. Rola etiologiczna tego wirusa nie została w pełni wyjaśniona.