16342 Zdjęcie0513 (6)

R?‘^lii™pre»i_!|_llvi|

[7 J P°fMów, OCftfct T **l***M^tó,tt

«^loT PiclL.,,,    ," V    «»».“»'r**;⁰¹'

_m Mtomuu utotmow jest to, co wkUc. Długo

¹ *'»*' ⁽i.tW|,|_Zl    ^i.,- ^twliśmy, tat wiem po co, prawe* prawdę

tytko fj ^0znt)miU, UI

nie ,

I iółte gwjttdy. Tik pcwuM*

Pphnl

ijjjifaj- -_#--

^{0 lł}Mi nie mm n,;^_^!^wpi^ę wik

me

L,_ ^ PtMOrtt końcu    g^iptm me wydzwiłi mi się iż tik wtóru. Było

’** ume§o pojęcia Ąd» J _{j(W w} jfj rozumowaniu cod, co mnie drażniła _{s i} i ^! ,cv wf ^n|d tym    jwiJon, U wuyirko jest znacznie prostize No

W, ze zwykłej ciekawoki zamienili się losami i żebrak stal się prawdziwym królewiczem, a królewicz Ukukiem. Powiedziałem dziewczynie, żeby spróbowała io sobie wyobrazić. Oczywikie to mało prawdopodobne, ale w końcu różne rzeczy się zdarzają. Powiedzmy, kiedy była całkiem malutkim dzieckiem, «to esic potrafi jeszcze ani mówić, ani pamiętać, przydarzyło się jej, nieważne jak, że, załóżmy, w jakiś rpoiób ją podmieniono czy też została zamieniona na dziecko talucj rodziny, która jest bez zarzutu pod wz^ędcm rasowym. Otóż w tej wyobrażonej sytuacji lótmcę czułaby tamta druga dziewczyna i rzecz jastu,

®Wd*o wic, co to tikiego. Annmą _t pan tym chcułtm wzlić górę w lej dyskusji, oczy-iPO*ied?.uu Wt te przecież lużdywie wyzninte /Urp «tot Knz ay dwa Annamsria leż chciała coł wtrą-imercwwtko nie to, tylko „sem" - Wltońcu człomi ł.tktKroub okazji, ponieważ my dwoje nie bardzo ^ice wiedzieć, u co go nienawidzą - rzekła Przytną "wditay namą uwagą. ^się, *e z początku mc z tego nie rozumiała i itridm *«“ P^m W {**»«> przykład. Niekiedy, 14 bolało, kiedy widziała ich pogardę .tylko diaiepk tfauMbukuczuu,utunawiilem się rud tym, lest Żydówką". Wtedy poczuła po raz pierwszy,tepk ^lt!iI ® przypomniało. 1 jeszcze książka, którą powiedziała, coś ją dzieli od ludzi i te ona należy pb ■***• WM§ królewicz i żebrak, zadziwiająco, indziej niż om. Potem zaczęła myśleć,próbowałam ł^kioplewodydoiiebiepodobniztwarzyipa kac wyjaśnienia w książkach i rozmowach, aż wmt j pojęła; właśnie tego w niej nienawidzą. Doda m» esezwicie do wniosku, te „my, Żydzi, różnimy się od in-¹ jjwcłi" i właśnie dlatego ludzie nas nienawidzą. Wipol I jjiniada też, jak dziwnie się tyje „z poczuciem tej fmHgjejd'' j te czuje z jej powodu to pewną dumę, to Bufcriacsej jaki* Wind Chciała się dowiedzieć, jń jest \zn*szĄ innością, i zapytała, czy odczuwamy dumę, czy mśaiigfe^aKżcy wstydzimy. Jó młodsza siostra i Anna-['bbaas ftie bardzo wiedziały Ja teł ractei mc mułem £o takich uczuć Zresztą człowiek nie o pewnych różnicach: w końcu Mnie