18

jR_ir = 700 M. Pa -

“ ^0,5625

p_max - 0,58(l — 0,5625) * 700 « 177,6 MPu 22,8 MPti < 177,6 MPa

Dla obu demon tów warunki są spełnione, złącze jest zaprojek town ne pr_a y_Vl(| łowo_; mimo że z warunków wytrzymałościowych wynika, iż w obu cłem_cn tach można przyjąć mniejsze grubości ścianek bez obawy zniszczenia zląe/_U Jednak w przypadku połączeń wciskowych czynnikami decydu jącymi o \_Vv, miarach elementów często są względy konstrukcyjne, a obliczenia wytrzyma, lośeiowc ma ją jedynie charakter sprawdzający.

Zadanie 4.1

"Nu c/op walu pełnego- o 'średnicy (I = 60 mm wlloc/ono pierścień o średnicy zewnętrzneś il_z = 100 inni. Długość pierścienia, mwnu długości powierzchni styku, wynosi / = 50 mm. Materiał wahj — stalSló. pierścienia — żeliwo Zl 300. Pierścień jest obciążony silą w/dłużną I -- 3 kN, Obliczyć wcisk skuteczny i nominalny, dobrać pasowania o raz sprawdzić wyLr/yrnałościo\voi elementy złącza.

Zadanie 4,2

- Na walc drążonym o średnicy d - 60 mm i średnicy otworu rf, = 45 mm osadzono tarczę stalą-sprzęgła ciernego o średnicy piasty d_x — 9N tum, stosując pasowanie f lS/u7 (rys. 4.3). Szerokość piasty/= 80 mm. Materiał wału - St4S, lare/y sprzęgła - żeliwo. Przyjęło obróbkę zapewniają^ cą uzyskanie następujących parametrów chropowatości: dla otworu w tarczy sprzęgła - R~ = = H) [im, dla wałka — R.- 6J jjm. Obliczyć moment skręca jacy, jaki może przenieść sprzęgło

Rys. 4.3. Do zadaniu 4.2

(pomijając wpływ dodatkowych zabezpieczeń), sprawdzić wytrzymałość obu cienieni ów ora* dobrać odpowiedni gatunek żeliwu nu tarczę sprzęgła,

Zmianie 4,3

Sprawdzić, jakim memsalctH będ/io możsiLt dłdnżyć spr/c^K) / /adimiu 4.2. jeżeli /u.siostijc się* burd juką zgrubną obróbkę. przy któivj: dla otwoui w Larczy s|n‘zęid;i •• /{. = 2U jim om/ tikc. walka - /{_•■- K) pm. .laki gaUnwk żeliwa nalc/y wówczas zastosować na tarcze spr/cgla?

4.1, POT.ĄCZKN-f A SK l RCZOW K

W przypadku poi<|c/cń'skurczowych wartość wcisku, jaki mo/cmy uzyskać, zależy głównie od naprężeń rozciągających w stygnącej oprawie (pierścieniu\. Badania wykazują, że naprężenia te mogą być bliskie i<_tl bez szkody dla wytrzymałości złącza. Zapewnia to możliwość stosowania większych wartości wćisku oraz możliwość obciążenia złączu, większą siłą niż w przypadku połączeń wtłaczanych,

Pierścienie skurczowe nagrzewamy do temperatury niezbędnej do osiągnięcia przez otwór wymiaru umożliwiającego swobodne nałożę* nie pierścienia na łączone części. Przy wyznaczaniu temperatury na* grzania pierścienia uwzględniamy warunki leelinologiczuo-mouLa-żowc, tzn. wymiary przedmiotu, odległość stanowiska grzewczego od' stanowiska montażowego, czas montażu itd;

Przy połączeniach skurczowych obliczamy względny (jednostkowy^ przyrost cieplny średnicy nominalnej, który określamy:

1,    W zależności od warunków grzewczych

i-: — a(r_z— t_t )    (4.7 jS

2.    Zgodnie z prawem Hookc*a

i: = - _:    (4. Si?

gdzie:

7. - - współczynnik liniowej rozszerzalności cieplnej materiału (dUr stali M ' 10 dla żeliwa 10 -10 ^r\dla stopów miedzi 1S * .10 ^Ca 1/0:

r, — temperatura pokojowa (bliska temperaturze pracy złącza):

1₁ — temperatura, do kt ó icj n a g rzc wamy pie r ścień s k u re z o wy, a b \ go swobodnie nałożyć na łączone części: a - naprężenie cieplne w połączeniu skurczowym:

/:. — modni Youngn materiału elementu nagrzewanego.

7?