18

K

Aj

700 M Pa

0,5625

my

160 J

177,6 MPa

0,5.8 (1-0,5625)-700 22,8 Mhi < 177,6 MPa

Dla obu elementów warunki su spełnione, złącze jest zaprojektowane prawidłowo, mimo źe z warunków wytrzymałościowych wynika, iż w obu elementach można przyjąć mniejsze grubości ścianek bez obawy zniszczenia zląc/a. Jednak w przypadkit połączeń wciskowych czynnikami decydującymi o wymiarach elementów często są względy konstrukcyjne, ą obliczenia wytrzymałościowe mają jedynie charakter sprawdzający.

ZadanteAl

"Nu czop wału pełnego o'średnicy <1 = 60 mm wttoc/.ono pierścień o średnicy zewnętrzne? J₂ = 100 inni. Długość pierścienia, równa długości powierzchni styku, wynosi I ^ 50 mm. Ma tonął wału — stal Sló, pierścienia — żeliwo Zl 300. Pierścień jest obciążony silą wzdłużną l' --- 3 k.N> Obliczyć wcisk skuteczny i nominalny; dobrać pasowania oraz sprawdzić wytr/yrnałościowo' elementy złącza,

Zadanie 4,2

Na walc drążonym o średnicy d •« 60 inni i średnicy ulwom f/, = 45 mm osadzono tarczę stalą-sprzęgła ciernego o średnicy piasty d_x = 90 nim, stosując pasowanie M8/u7 (rys. 4.3}. Szerokość piasty /= 80 mm, Materiał wału — St4S, Uirc/y sprzęgła — żeliwo. Przyjęto obróbkę zapewniają-cą uzyskanie następujących parametrów chropowatości: dla otworu w tarczy sprzęgła -- R^—-— H) (im, dla wałka — R. = 6J pm. Obliczyć moment skręcający, jaki może przenieść sprzęgło

yul

CJT-, |

(pomijając wpływ dodatkowych zabezpieczeń), sprawdzić wytrzymałość obu cienieni ów oraz; dobrać odpowiedni gatunek żeliwa na tarczę sprzęgła,

iłys. 4J. Do zadania 4 2

Sprawdzić, jakim rnem^nliMH Iłęd/.io można obdażyć sprzęto / zadimiu 4.2. ji:/di /uslostik: się* burd ziej zgrubną obróbkę. przy klóivj: dla otworu w Laruzy sprzęgła •• i< = 20 ptn ciii/. Ubc. wiUka — K_z--- K) pm. .laki gatunek żeliwa nalc/y wówczas /j i stosować na tarcze spr/ęykd 4.1_t POT.ĄCZKNU SKUiCZOWK

W przypiidku połączejYskurczowych wartość wcisku, jaki możemy uzyskać, zależy głównie od .naprężeń rozciągających w stygnącej oprawie (pierścieniuk Badania wykazują, że naprężenia te mogą być bliskie bez szkody dla wytrzymałości złącza. Zapewnia to możliwość stosowali i a większych wartości wCisku oraz możliwość obciążenia złączu W i ę k s zą siłą ni ź w p r z y pa d k u po ł ą cze ń w 11 a c za u y c h,

Pierścienic skurczowe nagrzewamy do temperatury niezbędnej do osiągnięcia przez otwór wymiaru umożliwiającego swobodne nałożenie pierścienia na łączone części. Przy wyznaczaniu temperatury nagrzania pierścienia uwzględniamy warunki teelinologiczno-mouLa-^ żowc, tzn. wymiary przedmiotu, odległość stanowisku grzewczego oct stanowiska montażowego, czas montażu itd;

Przy połączeniach skurczowych obliczamy względny (jedliosikowym przyrost cieplny średnicy nominalnej, który określamy:

1 . W za 1 e ż n o ś e i o d we i r u n k ó w g rze wcz y c 11

a — x[t₂— l _i)    (4.7iS

2. Zgodnie z prawem Hookeki

(7

i: = -    (4.8 jr

gdzie:

:/ -- współczynnik liniowej rozszerzalności cieplnej materiału (dla stali I i ’ 10 dla żeliwa 10 - 10 "^f\ dla stopów miedzi 18 *.10 ^[s 1/0:

r, — temperatura pokojowa (bliska temperaturze pracy złącza): i2 — tempera tura, do której nagrzewamy pierścień skurczowy, aby go swobodnie nałożyć na łączone części: a — u a prę żc n i e ci epl 11 e w p o I ą c zen i u s k u r czo w y m:

E -- moduł Younga materiału elementu nagrzewanego.

77