33135 Werbalna9

CzęSCI. Podstawy tonundacjł__

uwagi i w lej sytuacji nic była w sianie myśleć ani za dużo powiedzieć Już do kufra wieczoru r>tifa się podenerwowana, nie za bardzo wiedziała, co robi w lyni ańejKu i po prostu mc była w stanie się komunikować.

Sukces lub porażka podczas komunikacji zależy od widu czynników, lal. jak sugeruje wprowadzenie, ir/y czynniki wpływają na doskonałość komunikacji, motywacja, wiedza i umiejętności. Połączone na rozmaite sposoby. vf różnych kontekstach poprawiają lub pogarszają komunikację. Czasami tylko jeden i nich jest istotny, w innych znów różnica między sukcesem a porażką zależy łącznie od motywacji, wiedzy i umiejętności. W podanym przykładzie,.; Cambria była zmęczona, zdenerwowana i chwilami nic wiedziała do końca, co na tym spotkaniu robi, tak więc jej motywacja była daleka od ideału. Nic posiadała zbyt wiciu wiadomości z omawianych tematów, dlatego też nie mogła wnieść dużo do rozmów i nie wiedziała, co powiedzieć. Na koniec, kiedy nadarzyła aę okazp. przedstawiła się cichym głosem i niczego ciekawego nie-powiedziała Nic posiadała umiejętności pokonania swego zmęczenia i komunikowania się w sposób, który by ja satysfakcjonował. W rozdziale tym przeanalizujemy trzy czynniki wpływające na komunikację - motywację, wiedzę i umiejętności oraz wyciągniemy z nich wnioski dotyczące poprawienia komunikacji w życiu codziennym.

Nie ma dwóch kultur, ras, społeczeństw, grup. rodzin, związków cn jednostek, które byłyby dokładnie takie same. Fakt ten może doprowadzić do frustracji tych, którzy poszukują prostych odpowiedzi na pytania typu: Jak powinienem się komunikować, by wywrzeć odpowiednie wrażenie w ,danej sytuacji?** Jeżeli uwzględnimy nieograniczone połączenia kultur, ras, Jednostek itd., to zdamy sobie sprawę, że mamy do czynienia z niezliczonymi sytuacjami komunikacyjnymi. Chociaż różnice te pozwalają ci na doświadczanie świata w-nowy i interesujący sposób, często utrudniają również komunikację.

Wiele takich różnic utrudnia komunikację. Jednakże pragnienie by być i wydawać się kompetentnym w oczach innych jest niemal uniwersalne bc/ względu na ludzi i sytuacje, nawet w tych rzadkich przypadkach, kiedy może być korzystne okazanie się niekompetentnym (Spiizberg, 1903, 1904). Przez większość czasu ludzie wolą być postrzegani jako kompetentni, składnie mówiący, atrakcyjni, skuteczni i stosowni.

W tym rozdziale omówimy ogólny model kompetencji komunikacyjnej, który pomoże ci w /rozumieniu każdej sytuacji komunikacyjnej. Model ten zwraca uwagę na czynniki, które zwiększają prawdopodobieństwo kompetentnego koniu* nikowaiiia się w większości sytuacji. Następnie, w kolejnych rozdziałach, przeanalizujemy tr czynniki hardziej szczegółowo. Najpierw jednak postaramy się zrozumieć poioc/ne opinie na temat komunikacji.

2.1. Czym jest kompetencja komunikacyjna?

Kompetencja komunikacyjna dotyczy stopnia. w jakim poddane cele »ą osiągane prze/ komunikację w sposób stosowny do sytuacji (Spitzberg, Cupath, 1984). Inaczej mówiąc, kompetencja określn, czy dana osoba komunikuje się skutecznie i stosownie do kontekstu. Bardziej formalną definicję podamy później, ale dla naszych bieżących celów ta wstępna definicja prowadzi nu do znalu* pewrtyd) zagadnień, takich jak: .Skąd wiemy, źr cd zmol osiągnięty?* i .Skąd wiemy, czy zachowiuiie komunikacyjne jest stosowne w danej sytuaijir By lepiej odpowiedzieć pa tę pytania, musimy przeanalizować. jakie wrażenia ludzie mają na uan.ii komunikat ji

2.1.1. Kompetencja jako wywieranie wrażenia

Ludzie mają wiele różnych odczuć na temat komunikacji. Na prźyldad, kiedy koleżurtka prosi cię, abyś pokazał jej swoje notatki wieczorem przed egzaminem, móźdlZ Ocenić jej prośbę w bardzo różny Sposób, np. .jakie to nierozsądne!", .jak nnto, żc pomyilala o mnie najpierw*. _Co za beznrinośfl". Joann zarhwycoay. zc wysoko ocenia moje uinłejętnośd uczenia sę*. „Nigdv nie zdąży na naf Nie możemy tu nawet przewidzieć wszystkich możliwości

Nawet jeśli ilość wywołanych zachowaniami komunikacyjnymi wrażeń jest prąWle nieskończona* pewne z nichsą ważniejsze od innych. NajUtołnlcjsiejcM lit, czy inni nas rozumieją, czy nasze zarhnwanic jest stosowne I czy udaje nam się osiągnąć zamierzone cele. Sytuacje te reprezentują najważniejsze i tujluidztcj powszechne wrażenia oraz ede komunikacji: klarownok. smwwiwść i skuteczność Szybko zobaczysz , że kferowność j«i potrzebna jedynie do osiągnięcia stosownofci i skuteczności, a więc w rzeczywistości tylko dwojakiego rodzaju wrażenia sj niezbędne dla bycia postrzeganym jako osoba kompetentnie dę komunikująca.

W jaki sposób osiągnąć klarowność, stosowno^ i skuteczność? Większość lutl/i sądz.i. '/e osoba jest kompetentna, ponieważ posado pewne umiejętności lub zdolności. Zdolność daje możliwość wykonywania pewnych rodzajów działań spójnie.' Powszechnie uważa się. że lodzie komunikują «ę w tpmób klarowny, stosowny I skuteczny dzięki takim ztlolnośooin. jak aktywne słuchanie, empatia ciy asertywność.

Niemniej traktowanie komiimfetcji ściśle jako nWmdo stwora problemy. Koiii|K-łeiirju w /ukresie danej umiejętności różni się bowiem w raie/nalct od sytuacji Na przykład, głośny >minh może btć traktowany jako na miejscu w reakcji na dowcip nn przyjy iu, ale będzie całkowicie nirsto*»wtiy. gdy oglądamy odkrytą trumnę na pognęb* Tak więc to litr zdolności, zachowanie lub umiejętności decydują o tym, czy rachowanie jot kompetentne tez nie. KomjietriMja jcm pewną imprezą, którą ludzie tworzą na temat komunlkacp w tlonym komckśc»••. Ocenę kompetencji określonej wob* odnoś się da klarowności, nuntmium 11 tkuHmośn.