3b jpeg

rr-Trrr-T"-.-

)SCI;

' ••;

H ololcrys taLiczn a Wszystkie składnik: skały są wykrystalizowane.	Typowa dla skał głębinowych i żyłowych.
Hipokiystaliczna Część składników jest wykształcona w postaci kryształów, a reszta stopu zastygła jako szkliwo.	''.Występuje najczęściej w skałach wulkanicznych, rzadziej w żyłowych.
Szklista (liialinowa) Skała składa się w całości z bezpostaciowej substancji mineralnej	Występuje wyłącznie w skałach wylewnych.

AJalzirży pamiętać, że mak-roskopowci    odróżnienie

“^r ^koi szklistych od skał bar dzo drobnok^ystalieznyck nie }«E><3+ zwykle możliwe. Dlatego podzia\ tekstur za wzglądu na stopie^ krystaliczności odnosi si<^ raoizei do opisu skał badanych pod mikroskopem.

PODZIAŁ TEKSTUR Ze WZGLĘDU NA WIELKOŚĆ KRYSZTAŁÓW
F ancrolcrystaliezn a (j awi i olaystaliczna ) Wszystkie składniki wykształcone w postaci makroskopowo widocznych kryształów.	Równoziarnista. (równ olorystal iczna) Minerały występujące w skale tworzą z jam a (kryształy) o podobnej wielkości.	Gruboziarnista Przeciętne średnice ziam wynoszą przynajmniej 5 mm Śrcdnioziam ista Przeciętne średnice ziam wynoszą od 2 do 5 mm. Drobnoziarnista Przeciętne średnice ziam są mniejsze od 2 ram.		\ /Sm		Typowa dla skał plutonicz nych.
	N icró\vuoziamis ta (uieró\yiioltryizilicziuu ró źno /, iarnis ta) Występujące w skale minerały tworzą ziarna (kryształy) c wyraźnie zróżnicowanej wielkości.	Porfiro wata (seryjna) Wielkość ziam zmienia się stopniowo od najdrobniejszych do największych.	■			Charakterystyczna dla skal żyłowych, choć spotyka się ją także w skałach głębinowych. -- -
		Pancrokrys tal.iczn.o-jKirlirowa Ziarna mineralne dziełą się wyraźnie na duże i małe	■
,^AJkuiUnva (slcrytokryst-aliczna) W skale nie widać makroskopowo żadnych kryształów.						Szczególnie charakterystyce-' na dla skał wylewnych i sub-wułkanicznych
Porfirowa W afanitowej masie skalnej tkwiąmegaskopowo widoczne kryształy.			H			Występuje w skałach wulkanicznych. rzadziej żyłowych.
W Skałach c teksturze porfirowej duże. widoczne makroskopowo kryształy noszą nazwę fcnokryszldtów lub prakrysztaiów. zaś afanitową masę. w której są one rozmieszczone, nazywa się tłem lub ciastom skalnym.. Termin fonokrysztaty można stosować także w przypadku tekstur nierównoziarnistyck

. ..... *»-*:•:' _

Dokładne określenie struktury i tekstury skały dostarcza zawsze ważnych wskazówek co do jej genezy. Należy jednak pamiętać, że większość struktur i tekstur może występować w różnych typach skał, a ponadto opis makroskopowy nie zawszo jest w pełni wiarygodny, zwłaszcza w przypadku skał drobnokrys-talicznych.

Kryształy minerałów skał magmowych wykazują różny stopień osiągnięcia własnej postaci. Wyróżnia się:

*    kryształy autoinorficzuc (~ idiomorficzne ~ euhedralne), których kształt (pokrój) jest zgodny z postacią krystalograficzną właściwą dla danego minerału;

*    kryształy hipaulomorłlcznc (= hipidiomorficzne = subhedralne). które mają kształt częściowo prawidłowy;

*    kryształy ksenomorficzuc (^r~ aHotriomorficzne = ar.hedralne), których kształt nie odpowiada właściwej danemu minerałowi postaci krystalograficznej.

JALNE

BsMazaaasaażaga:

PLsmowa

Kryształy alkalicznego skaicnia poprzcrastane licznymi, prawidłowo zorientowanymi wjostkarni kwarcu.

Poikilitowa

Duże kryształy jednych minerałów przetkane drobnymi, różnie zorientowanymi kryształami innych minerałów.

Ofitowa

Automorficznc. silnie wydłużone kryształy p!a-giokłazów rozmieszczone bezładnie w masie większych, ksenomorficznych ziam piroksenu