52591 S6300438

łAMUAWK UZ02M.

caaONOirnA •MMermacHOlttanuC

Niezależni* od powyższych rozważań. metoda weryfikacji węzłów chłonnych zalety od kh lokalizacji. W tabeli 1 przedstawiono poszczególne grupy węzłów oraz metody diagnostyczne, które umożliwiają pobranie z nich materiału.'uszeregowane od najmniej do najbardziej inwazyjnych.

Tabela I DoMąpooić pouutgólnyck grup węzłów chłonnych łródpieisia przy zastosowaniu różnych metod diagnostyki Inwazyjnej

; -

Stacja N

1

2R

2L

ZA

3P

4R

41

s

6

7

8

9R

91

TTNA

+

-

+

+

♦

-

TBNA

*

EUS-KA

♦

♦

-

♦

♦

4

±

♦

♦

+

♦

MediutłnoskopJa

+

«

+

+

-

+

-

Mcdtattinotomia lewa

-

-

♦

+

V7S prawomonna

-

* .

♦

♦

*

♦

*

♦

VAMLA* | - | ♦

TEMLA*

EGM

Torakotomia

♦

♦

♦

.

* |

* I

O i

♦ —

SiórąftipómiiaMd*

polega na wykonywaniu TBNA u wszystkich chorych z powiększonymi węzluini chłonnymi) zlokalizowanymi w zasiągu tej metody (tab. I), a w przypadku ujemnego wyniku TBNA oraz u chorych bez powiększonych węzłów lub z powiększonymi węzłami leżącymi poza zasięgiem TBNA wykonuje się rutynowo zabieg TEMLA. Taka strategia, jakkolwiek bardto skuteczna w wykrywaniu przerzutów w wędach chłonnych tródpienia. należy do hardziej radykalnych i nie jest postępowaniem powszechnie przyjętym.

Podsumowując, obecnie dostępne metody diagnostyczne umożliwiają pobranie materiału do badanu niemal z każdego miejsca w klatce piersiowej. Wybór metody w konkretnej sytuacji klinicznej zalety przede wszystkim od pytania, na które chce się uzyskać odpowiedź. Opracowując plan diagnostyki należy zawsze uwzględniać następujące kwestie:

1.    Czy chory rozumie i akceptuje zaplanowane postępowanie?

2.    Czy wynik danego badania wpłynie na zmianę postępowania?

3.    Czy jest to najmniej obciążająca chorego metoda uzyskania potrzebnego materiału?

4.    Cay dysponuje się odpowiednim sprzętem I doświadczeniem w wykonywaniu danego zabiegu?

V laki sposób pobrania materiału preferuje patolog współpracujący z tomko-chirurgiem?

W zile Znoić! od miejscowych warunków postępowanie w różnych ośrodkach może być odmienne, prowadząc jednak do porównywalnych wyników zarówno diagnostyki, jak i leczenia.

Pamiętając o tym. te należy rozpoczynać diagnostykę od metod mniej mwaiyj-^ wpimMj halrmofci zarwycu* ilo^ o« j^oą i technik Nopp «*>mnh je<A>«j wynik mm prrfwWfdia ja mi luifri w wgzśadi hódpwr—. *    po«t

pottftf * afery od pretrrencfi letan* i ■ itti fiu danego o«r ft»i W niektórych

aopeuUth dyzpanuMcych dottatMlaonyib peraoAeftrm (rodoahopate i cytolof) j^mny wwtik biopsji ;gkiwej wimk **ę u wwrygndsy»a* wykonuje bardzie; jnuan j.Mw.h badań W »r*ju oiiurfk«ł. me wyfc-r..* Hę w ogóle b*or'« igłowych.

a podatawową metodą diagaoatyki Iwwaiyjwe? fwttg m dta«ion*opM affra

WiudituiydloddrMladlwpriypadbu|MdwplalapVriw_V.irwey>pb«awyhemme

Mą (ttfaaerumą media st.notfcopK ttypą W ofcodku tttop«Arf»» pa Hf pa* W