JM
mM 1B
h gjsiSm
pv\l
<j\|
wj H
ięAI
i’i
* . gmincą Blą długą rują bez jajeczko wania, zastrzyk goosdotz r’ (ŁH) doprowadza do JaJeczlcowanla, c) natomiast u jałówek zastrzyk *
^ czq tkach rui blokuje Jajeczkowanle (Ladey, 1902).
Mechanizm owulacji nie jest dokładnie, poznany; przypuszcza że obok zwiększonego ciśnienia płynu pęcherzykowego, H vu
I rolę także inne czynniki, doprowadzające do rozejścia się raczej niż pęknięcia nagłego ściany pęcherżyka. Płyn pęcherzykowy wylewa się, I a wraz z nim wypływa komórka jajowa. Komórka jajowa wydostaje się i pęcherzyka Graafa razem z najbliżej otaczającymi ją komórkami pęcherzykowymi, które układają się dość charakterystycznie, w postaci wieńca promienistego (corona radiota).
W czasie poprzedzającym jajeczkowanie ujście brzuszne jajowodu zbliża- się do jajnika i dzięki temu, mimo braku połączenia ciągłego, komórka jajowa trafia do jajowodu. Można przypuszczać, że zostaje ona wciągnięta do jajowodu prądem cieczy, wywołanym ruchem migawek nabłonka jajowodu lub wskutek działania innego nie poznanego mechanizmu. Dalsze przesuwanie się komórki jajowej będzie omówione w związku z procesem zapłodnienia. -
Po otwarciu się pęcherzyka Graafa, wyścielające go od wewnątrz komórki pęcherzykowe, ziarniste, rozmnażają się energicznie wraz z naczyniami krwionośnymi wrastają do jamy pęcherzykowej. Następnie
Tablica X
Porównanie pęcherzyków Graafa i komórek jajowych (wg Hafeza, 1-962^;
o J°W3i
:Sm
mm
1 . 1 |
Bydło i |
Owce | |
.Świnie i . |
Konie yl |
(średnica pęcherzyka Graafa przed | 1 owulacją (milimetrów — mm) |
12—19 |
11! 1 |
8—12 I |
\ 1 i B 25—65 ■ |
Średnica dojrzałej komórki jajo-1 wej bez otoczki przejrzystej 1 (mikronów — ii) |
120—160 |
; SBMłaaaa '.I 140—185 |
\ 1 120—170 |
■ 120—180 V |
Liczba pęcherzyków pękających 1 w czasie jednej rui |
1—2 |
1—4 |
^ 10—25 |
\ .. \ 1—2. . § |
Okres zdolności do zapłodnienia I komórki jajowej (godzin) |
12—24 |
12—24 |
\ . | 12—24 |
\ 12—24 US |
Wygląd żółtka w żyjącej komórce szary jajowej |
1 szary |
\ ciemoszary \ czarniawy \ |
przekształcają się w duże komórki luteinowe, ułożone pasmami między naczyniami krwionośnymi. Pomiędzy te pasma wrastają z zewnętrznej I osłonki pęcherzyka tzw. komórki paraluteinowe. Komórki luteinowe,, paraluteinowe i naczynia krwionośne wypełniają w ciągu krótkiego czasu całą jamę pęcherzykową, tworząc lity twór — ciałko żółte (corj luteum).