21 (805)

21

*.6. rysowanym w terenie - czytelnie, bez zachowania skali, lecz proporcjonalnie - w sposób możliwie zbliżony do _fstanu rzeczywistego. Dla każdej linii pomiarowej rysuje się co najmniej jeden szkic,

1 5.2. Metoda biegunowa

Metoda biegunowa pomiaru sytuacyjnego szczegółów polega na wyznaczeniu współrzędnych biegunowych, tzn, odległości od stnowiska instrumentu do punktu celowania oraz kąta pomiędzy bokiem (linią ) osnowy, a kierunkiem celu*

Osnową pomiarową dla metody biegunowej jest sieć punktów poligonowych, ciągów głównych i sytuacyjnych oraz punkty wyznaczone dodatkowo na bokach poligonowych lub punkty wcięte.(np. pkt 8 na rys, 1.2,), Kąty mierzy się teodolitem, a odległości optycznie dalmierzem. YJydatne zwiększenie szybkości i dokładności pomiaru szczegółów metodą biegunową uzyskuje się przez zastosowanie do pomiarów tachimetru autoredukcyjnego BRT 006, .

Po ustawieniu instrumentu nad punktem w pierwszej kolejności mierzy się kierunki do dwóch sąsiednich punktów osnowy. Następnie mierzy się odległości i kierunki do punktów będących szczegółami sytuacyjnymi oraz na końcu, powtórnie, kierunki do punktów osnowy. Wyniki pomiarów notuje się w dzienniku (tab, 1,5*)> a rysunek sytuacji zdejmowanych punktów przedstawia się na szkicu polowym (rys. 1.7»)* Na szkicu i w dzienniku pomiaru prowadzi się jednakową numerację zdejmowanych punktów* Ich zgodność należy sprawdzać co 10 punktów, W celu kontroli mierzy się miary czołowe i notuje na szkicu.

Tab, 1,5. Dziennik pomiaru metodą biegunową

DZIENNIK POMIARU METODĄ BIEGUNOWĄ							POLITECHNIKA RZESZOWSKA IM. J. ŁUKASIEWICZA ZAKŁAD GEODEZJI
Numer stanowiska	Cel do punktu nr	Odczyt kręgu poziomego		Odległość pomierzona			Uwagi i szkice
				pomiar	n pomiar	średnia
		0	|
	2 .	0	00				BRT 006 Nr 345267 . . • . .. • ' .
	4_		20
	24	215	09	12.24	12.25	12.24
	25	218	02	13.75	13.75	13.75
	26	228	31	13.19	13.21	13.20
	— ,»
	58	297	32	28.74	28.76	28.75 1
	59	280	58	38.65	38.68	38.66
	60	275	24	38.52	38.54	38.53
	2_	o;	00
	±	201	21