224 225 (11)

gdzie

C₀ = C,+C,

tg — Co Rj

a =-r

(5.202)

C. c.

c₀ c,+c₂

zaś moduł wzmocnienia względnego i kąt przesunięcia fazowego w zakresie górnych częstotliwości określa się za pomocą wyrażeń:

Y

1-M,X*+A₂X⁴ i + B,X* + B. X⁴ + B₃ X⁶ + B₄ X"

(5.203)

<p — arctg

(a + a, b,)X 1—aa,b, X²

(5.204)

(5.205)

_{arc tg} L¹. ± ^ai b,)X-(aa_łbi+g₁n-a,n«)X^a

1 — (a + a, b, + a, n) X²+(aa, n—aa, n²) X⁴

gdzie X ⁼ wCq >ł, = a* -f aj b*

— CZ fl| 0|

B_t = (l+a,b,)* — 2(a+a, b,+a,n) B₂=(a+a,b,+a,n)² + 2a,n(l-n)-2(l+a₁b₁)-

•(aa,b,+a,n—a, n²)

B₃ = (agih,+a,n—a,n²)²—200,11(1 —Ti)(a + a,b, + a,n) B₄ = (aa, n—aa,n*)²

Analiza wzoru (5.203) wykazuje, że największe rozszerzenie pasma częstotliwości w kierunku większych częstotliwości, przy braku wzniesienia na charakterystyce częstotliwościowej (najlepsza charakterystyka częstotliwościowa) występuje przy

Ai = B,; A_t = B,; B, = 0    (5.-206)

Rozwiązując zależności (5.205) z uwzględnieniem warunku (5.206) można określić na podstawie danej wartości n pozostałe wielkości a, a, i b_t. Na rysunku 5-49 podane są zależności a, a_t i b w funkcji n, odpowiadające najlepszej charakterystyce częstotliwościowej. Na tym rysunku podano również zależność znormalizowanego czasu ustalenia x_u i wyskoku ó w funkcji n; wykresy te mogą być wykorzystane przy obliczaniu stopni wzmocnienia sygnałów impulsowych.

Rys. 5-49. Wartości współczynników obliczeniowych w zależności od współczynnika n dla układu złożonej korekcji wielkiej częstotliwości według rysunku 5-47a, odpowiadające najlepszej charakterystyce częstotliwościowej

Na rysunku 5-50 podana jest rodzina znormalizowanych charakterystyk częstotliwościowych przy różnych wartościach n; wykres ten sporządzono na podstawie zależności (5.203) przy zachowaniu warunku (5.206). Krzywe na tym wykresie pozwalają na obliczanie układów równoległo-szeregowej korekcji wielkiej częstotliwości stopni wzmacniaczy sygnałów harmonicznych.

Schemat przedstawiony na rysunku 5-47b jest lustrzanym zobrazowaniem układu z rysunku 5-47a; znormalizowany współczynnik wzmocnienia dla tego układu w postaci zespolonej określa się za pomocą wyrażenia (5.201), w którym zamiast n należy podstawić

Cs

Ci+C*

n'

1 — n

W związku z tym układ z rysunku 5-47b oblicza się na podstawie przytoczonych wyżej wzorów i wykresów, do których zamiast n podstawia się 1 — n.

225

JS WunacnUcze. elektronowe