233

Rys. 11.2. Zakresy temperatur różnych operacji wyżarzania stali (A.P. Culajew)

ąi 0,2 0,3 0,4 0,5 0,6 0,1 0,8 Zawartość C, %

\10 \1 12 p ||

Wyżarzanie zupełne przeprowadza się tak jak normalizowanie, t j. austenity żuje się stal i następnie studzi z piecem. Celem obróbki jest wytworzenie struktury zbliżonej do stanu równowagi, zmniejszenie twardości i naprężeń wewnętrznych oraz zwiększenie ciągliwości.

Wyżarzanie niezupełne polega na nagrzaniu stali do temperatury 30+50°C wyższej od temperatury Ac\ (czyli między Ac\ i Acz dla stali podeutektoidalnych lub Ac\ i Ac_cm dla stali nadeu-tektoidalnych). Cel obróbki jest analogiczny jak przy wyżarzaniu zupełnym, z tym że w tym przypadku ulega przekrystalizowaniu tylko perlit.

Wyżarzanie izotermiczne składa się z austenityzowania stali jak przy wyżarzaniu zupełnym i następnego szybkiego ochłodzenia do temperatury poniżej Ar\ i wytrzymania w tej temperaturze, aż do zajścia przemiany perlitycznej. Celem obróbki jest zmniejszenie twardości stali (zwykle przed obróbką skrawaniem).

Wyżarzanie perlity żujące (perlityzowanie) polega na ostudzeniu stali do temperatury niższej od Ari, tak aby nastąpiła przemiana perlityczna, po czym nagrzewa się ją ponownie do temperatury austenityzowania celem zahartowania. W wyniku perlityzowania uzyskuje się rozdrobnienie ziarna austenitu, a to zwiększa dyspersję martenzytu i poprawia własności.

233