1*. PRZEWODY 1 KABLE 234
1*. PRZEWODY 1 KABLE 234
pojedynczo w rurach w powietrzu o 9. — 25°C | |
Współczynnik | |
Rodzaj przewodu łub kabla |
poprawkowy |
Jfc„2 | |
Przewody wielożyłowe o przekroju żyt: | |
— do 120 mm3 włącznie |
0,90 |
— 150 mm2 |
■ 0,85 |
Kable na napięcie znamionowe: | |
— do 10 kV włącznie |
0.74 |
- ]J kV, 20 kV i 30 kV |
0.83 |
- 40 kV i 60 kV |
0.89 |
Liczba przewodów obciążonych w korytku |
Współczynniki poprawkowe przy ułożeniu przewodów w korytku w jednej warstwie pod przykryciem perforowanym |
Współczynniki poprawkowe przy ułożeniu przewodów w korytku w dwu warstwach pod przykryciem perforowanym |
2 |
0,90 | |
3 |
0,83 |
- |
4 |
0.79 |
: |
5 |
0.77 | |
6 |
0.75 |
_ 1 |
7 |
0.74 |
o,®) |
S |
0.74 |
0,58 |
9 |
0.74 |
0,37 |
10 |
0,73 |
0.56 |
11 |
0.73 |
0.54 |
12 14 |
0,73 |
0.53 |
15 H-19 |
0.73 |
0.52 |
20 |
- |
0,52 |
21 |
- |
0,52 |
22H-31 |
- |
0,51 |
32-^38 |
- |
0,50 |
* Współczynniki k9±t należy pomnożyć przez; | ||
1,05 — przy ułożeniu przewodów w jednej warstwie w |
<orytku bez przykrycia. | |
1,10 — przy ułożeniu przewodów w dwu warstwach w |
korytku bez przykrycia. | |
0,90 —- przy ułożeniu przewodów w jednej warstwie w |
corylku z przykryciem pełnym. | |
0,85 — przy ułożeniu przewodów w dwu warstwach w |
korytku z przykryciem pełnym. | |
2. Współczynniki kt4, należy stosować przy ułożeniu przewodów w korytkach na odcinku dłuższym niż 1 m. | ||
3. Współczynniki ka4 odnoszą się do obciążalności przewodów wielożyłowych ułożonych pojedynczo na uchwytach Lub na izolatorach. |
Tablica 14.31. Współczynniki poprawkowe £sl** do tabl. 10.264-14.27 oraz tabl. 14.524-14.56 dla przewodów wielożyłowych i kabli ułożonych w kanałach bez sztucznej wentylacji
Przy równoległym ułożeniu na półkach poziomych w kanale |
Przy równoległym ułożeniu na dnie kanału | ||||
Wskaźnik* |
Współczynnik poprawkowy kBl dla przewodu lub kabla o średnicy zewnętrzne; w mm |
Liczba przewodów lub kabli ułoio- |
Współczynnik poprawkowy | ||
do 20 |
ponad 20 do 45 |
ponad 45 |
nych równolegle | ||
0,05 lub mniej |
0,90 |
0,90 |
0,90 |
2 |
0,87 |
0,1 |
0,80 |
0,75 |
0,70 | ||
0,2 |
0,70 |
0,65 |
0,57 |
3 i 4 |
0,80 |
0,3 |
0,03 |
0,57 |
0.50 | ||
0,4 |
0,58 |
0,51 |
0,44 |
5 J więcej |
0,72 |
0,5 |
0,53 |
0,47 |
0,40 | ||
0,6 |
0,49 |
0,45 |
0,37 | ||
i 0,7 |
0,46 |
0,4L |
0,35 | ||
0,3 |
0,44 |
0,33 |
0,34 | ||
0,9 |
0,42 |
0,36 |
0,33 | ||
1,0 |
0,40 |
0,35 |
0,30 | ||
* Wskaźnik a = przy czym: Ł ^ — łączna liczba przewodów lub kabli ułożonych na półkach i na dnie kanału; A — wysokość kanału w świetle, cm; B — szerokość kanału w świetle, cm, ** Współczynniki poprawkowe odnoszą się do przewodów izolowanych wielożyłowych lub kabli dowolnych typów i o dowolnych napięciach znamionowych, ułożonych równolegle w odległości między sobą w jednej warstwie większej lub równej średnicy przewodu lub kabla i w odległości między warstwami większej lub równej 15 cm. |
Przy doborze profilu szyn preferuje się piaskowniki ze względu na łatwość montażu.
Przy prądzie przemiennym stosuje się ograniczenie rozmiarów piaskowników: grubości do 12 mm i wysokości profilu do 120 mm ze względu na straty dodatkowe wywołane nierówno miernością rozłożenia prądu w'przekroju płaskownika (zjawisko naskórkowości i bliskości). Obowiązująca norma [14.6] ogranicza liczbę płaskowników w profilu złożonym do 3 ze względu na nierówny rozdział prądu przemiennego na poszczególne płaskowniki.
Przy prądzie stałym ograniczenia rozmiaru płaskowników i ich liczby mogą wynikać z warunków wymiany ciepła.
Przekrój szyny dobiera się sprawdzając:
— obciążalność prądową długotrwałą;
— wytrzymałość zwarciową elektrodynamiczną;
— obciążalność zwarciową cieplną.