235wb

klasycyzującą architekturę tworzyli tu często architekci wyznania kalwińskiego (po zniesieniu edyktu nantejskiego emigrowali, przyczyniając się do zaszczepienia klasycznych form w innych krajach).

Jednak ponad wszelkie czynniki światopoglądowe o kształcie rodzimej sztuki zadecydowały upodobania Francuzów, przenoszących zawsze umiar, klasyczny spokój, oszczędność środków przy wyszukanej formie nad obfitość, różnorodność i złożoność działania dzieł. Stąd Francuzi nawiązywać będą w sztuce nowego stylu do rozwiązań kompozycji odznaczających się ładem, logiką, harmonią.

W architekturze i w malarstwie będzie to inspiracja najbardziej klasycznymi formami renesansu lub bezpośrednio, doskonale znanymi dziełami mistrzów starożytnych. Sami Francuzi zdawali sobie sprawę ze swej odmienności i sztukę XVII wieku dzielili na style nazwane imionami jej protektorów: Ludwika XIII i Ludwika XIV.

I pomimo że style te powstały w zamkniętej, ekskluzywnej atmosferze dworu, przyjęły się powszechnie jako wyrażające najpełniej narodowego ducha Francji. Dzięki temu sztuka francuska XVII wieku stanowi pomost między renesansem a stylem klasycyzmu - następującym po baroku.

CO JESZCZE WARTO WIEDZIEĆ

ZAGADNIENIA

PODSUMOWUJĄCE

1 Scharakteryzuj sztukę francuską XVII wieku, posługując się dowolnymi przykładami.

2.    Jakie zasadnicze zmiany nastąpiły w systemie kształcenia artystów we Francji na przestrzeni od średniowiecza do baroku?

3.    Jaką rolę pełni światło w dziełach architektonicznych i malarskich Francji XVII wieku? Jak w nich wygląda zagadnienie ruchu?

4.    Wymień podobieństwa i różnice między ogólnym charakterem dzieł: a. klasycznej Grecji b. „złotego okresu" renesansu c. klasycyzującego nurtu w XVII-wiecz-nej sztuce Francji.

5.    Przypomnij szerokie znaczenie terminu „szuka klasyczna".

Styl baroku w Polsce

Tło rozwoju

Styl baroku w Polsce obejmował lata 1600-1710. Rozwijał się w czasie panowania królów dynastii Wazów, Jana III i początków panowania Sasów. Po kilkudziesięcioletnim okresie pomyślności, kiedy to Polska wzbogaciła się na eksporcie surowców, nastąpiły tragiczne czasy wojen kozackich i szwedzkich (1648-1676).

Potop doprowadził kraj do ruiny gospodarczej, spowodował zniszczenie ogromnej liczby wspaniałych budowli dawnych stylów i grabież dzieł, które dało się wywieźć.

Ośrodkami kultury były miasta, takie jak bogaty mieszczański Gdańsk, Kraków, Lwów i nowa stolica Polski od roku 1596 - Warszawa. Mecenat sprawowali królowie - Zygmunt III, Władysław IV, Jan III Sobieski, idąca w ślady