238 239 (17)

Przyjmujemy dla R* najbliższy opornik standardowy masowy o oporności 200 fi, a dla R, — o oporności 20 kfi, najmniejszego wymjaru, ponieważ wydzielająca się na nich moc jest mała.

Przyjmujemy następnie, że współczynniki zniekształceń częstotliwościowych Afj* i Mde na górnej częstotliwości roboczej, powodowane wpływem obwodów C_kR_k 1 C_e R^ mają taką samą wartość, jak podana w przykładzie 5.6 dla stopnia końcowego, tj. wynosi po 1,09 dla każdego ze współczynników. Na podstawie wzorów (7.65) i (7.71) obliczymy, że orientacyjne wartości pojemności C_k i C_e wyniosą odpowiednio 37,6 i 0,376 nF. Przyjmujemy dla C_k kondensator elektrolityczny o najbliższej wartości standardowej wynoszącej 50 nF i napięciu roboczym nie mniejszym od 2 V, natomiast dla C, — kondensator papierowy o pojemności standardowej 1,5 nF i napięciu roboczym nie mniejszym od 160 V. Na podstawie wzoru (7.76) obliczymy, że wzmocnienie względne obliczanego stopnia na dolnej częstotliwości roboczej ^Ydk,^ z uwzględnieniem wpływu pojemności C_k i C, wyniesie 0,88. W celu otrzymania wypadkowego wzmocnienia względnego obu stopni na dolnej częstotliwości roboczej Y_d = 0,89, względnie wzmocnienie obliczanego stopnia z uwzględnieniem wpływu obwodów C,R* i C/R/ powinno wynosić:

_ ^Yd___0,89

^Yj,,a'^W ~ Ydk*dk.™ “ 0,84 • 0,88 ^{= 1,21}

gdzie: Y_dk — wzmocnienie względne stopnia końcowego na dolnej częstotliwości roboczej, wynoszące 0,84.

Jak wynika z rodziny charakterystyk statycznych lampy 6Ż1P przy napięciu U,_t = 120 V (rys. 5-54), do danego stopnia wystarczy doprowadzić napięcie 100 V; przy napięciu źródła zasilania stopnia końcowego równego 160 V, w obwód anody obliczanego stopnia można włączyć oporność R_f której wartość wyniesie:

8000 Q

E_a-tJeo _ 160-100 ~ 7,5 • 10^_J

Przyjmujemy dla R/ opornik masowy o oporności standardowej równej 820C fi i mocy 0,5 W (ponieważ wydzielana na tym oporniku moc wynosi 0,46 W); w związku z tym wartość współczynnika korekcji małej częstotliwości b wyniesie w tym przypadku około 0,2.

Na podstawie rodziny znormalizowanych charakterystyk częstotliwościowych dla b = 0,2 (patrz str. 557) wybieramy charakterystykę dla m = = 0,8, która ma wzniesienie niewiele większe od wymaganej wartości Y_d,_fw„.. Na podstawie tej charakterystyki znajdujemy, że Y_d = 1,21 występuje przy X_d = 1,2, w związku z czym:

0,159 mX_d

U*.

0,159 • 0,8 • 1,2 100 • 1600

= 0,955 • 10-* F = 0,955 uF

Przyjmujemy dla C/ kondensator o najbliższej wartości standardowej 1 nF na napięcie robocze nie mniejsze od 160 V; ażeby przy zmianie po-

Jemności C, korekcja nie uległa naruszeniu, znajdziemy niezbędną wartość iloczynu Cii?,, rozwiązując względem niego poprzednio użyty wzór:

C,R,

0,159 X_d C_f R„ id    m

1 • 10-“•1600

0.8

0,002 sek

Największa dopuszczalna wartość oporności w obwodzie siatki sterującej wynosi w przypadku lampy 6Ż5P 1 MO Dobieramy wartość oporności standardowej dla R„ nie mniejszą od wartości dopuszczalnej, np 0,68 MD: wówczas można będzie określić pojemność kondensatora rozdzielającego:

C,R, _    0,002

r7~    0,68* 10*

2,95 • 10"* F = 2950 pF

Uzyskana wartość oporności C, nie jest wartością standardową; zmniejszymy więc oporność R, do 0,62 MD i powtórnie obliczymy wartość pojemności C„ otrzymując 3230 pF. Uzyskana wartość pojemności jest bliska wartości standardowej 3300 pF; bierzemy więc kondensator o tej właśnie pojemności. Ostatecznie zatem dla R_s bierzemy opornik masowy

Rys. 5-55. Charakterystyki częstotliwościowe stopnia szerokopasmowego z przykładów 5.6 i 5.7

a) stopnia końcowego; b) sumaryczna dla stopnia wzmocnienia wstępnego i końcowego

o oporności 0,62 MD najmniejszych wymiarów, zaś dla C_s — kondensator papierowy o pojemności 3300 pF na napięcie robocze nie mniejsze od 160 V. Dokładne dostrojenie charakterystyki częstotliwościowej obu stopni w zakresie dolnych częstotliwości może być zrealizowane poprzez niewielką zmianę oporności R» (zwiększenie lub zmniejszenie).

Na rysunku 5-55 przedstawiono wykres charakterystyki częstotliwościowej stopnia końcowego z przykładu 5.6, a także sumaryczną charakterystykę częstotliwościową obu stopni; obie te charaktrystyki obliczono na podstawie podanych wyżej wzorów.

Przykład 5.8. Dla zilustrowania zysku, jaki zapewnia złożona korekcja wielkiej częstotliwości, obliczymy stopień końcowy z przykładu 5.6

239