w temperaturze wyższej od 14 K (wtedy k - T = 1.99 • 10”22 J), to energia cieplna wystarcza do wzbudzenia przejść oscyUcyjno-rottcyjnych w zakresie podczerwieni. Oczywiście ciało o niższej temperaturze także emituje promieniowanie podczerwone, ale o większej długości fali.
Zagadnienie widma promieniowania cieplnego ciała doskonale czarnego, jak podano w rozdziale 2. opracował Max Planck w 1890 roku przy założeniu kwantowego charakteru emisji i absorpcji promieniowania elektromagnetycznego. Prace Plancka miały przełomowe znaczenie w zrozumieniu kwantowego charakteru promieniowania elektromagnetycznego. Na rycinie 8.15 przcdsUwiooo widmo ciała doskonale czarnego, czyli rozkład promieniowania cieplnego ciała doskonale czarnego otrzymany na podstawie wzoru Plancka.
Zdolność emisyjna €{X. T) oznacza moc promieniowania wy promieniowanego we wszystkich kierunkach z jednostkowej powierzchni ciała w przedziale długości
Ryc. 8.15. Ilustracja widm promieniowania cieplnego ciała doskonale czarnego dla różnych jego temperatur (a). Warto pamiętać, że widzialny zakres promieniowana obejmuje fok elektromagnetyczne o długości od 400 do 780 nm. Na rycinie b przedstawiono podobne widma promieniowania cieplnego, ale wykres sporządzony został w skali logarytmicznej, na rycinie c - widmo ciała doskonale czarnego o temperaturze człowieka. Na rycinie tej zaznaczono przedział aktywności detektora promieniowania z antymonku indu. który uży wany jest w kamerze termowizyjnej AGA.
238