IMG37

W strefie wpływu ciepła w temperaturze wyższej od 1350°C, a niższej od temperatury solidus następuje nadtapianie się węglików niobu z utworzeniem cieczy. Ponieważ w strefie przyspoinowej węgliki znajdująsię głównie na granicach ziaren, powstała ciecz dobrze zwilża granice i pod wpływem naprężeń rozpływa się po nich. Podczas chłodzenia ciecz zostaje szybko ochłodzona do temperatury niższej od temperatury wydzielania eutektyki y + faza Lavesa Ni₂Nb. Krzepnięcie eutektyki i związany z tym skurcz może powodować pojawienie się pęknięć na granicach ziaren. Przykład rozpuszczania się w SWC węglika NbC i tworzenie się wokół niego fazy Lavesa Ni₂Nb przedstawiono na rysunku 7.59.

3,250 38Ktf UD 25$88888 P 88888 18UK-

¥*ww.cfciLie>nct

Rys. 7.59. Równowagowe nadtapianie węglików NbC w SWC i ponowna krystalizacja cieczy

w formie eutektyki (y + faza Lavesa Ni_:Nb)

7.5. Pękanie stopów aluminium

Stopy aluminium mają dużą skłonność do pękania w procesie krzepnięcia. Podobnie jak w stalach, pęknięcia mają charakter pęknięć krystalizacyjnych w osi spoiny i segregacyjnych w strefie wpływu ciepła. Rysunek 7.60a przestawia typowe pęknięcia krystalizacyjne w spoinie, natomiast rysunek 7.60b - pęknięcia segregacyjne w strefie częściowego stopienia (SCS).

Do oceny skłonności do pękania gorącego najczęściej stosuje się:

-    próbę rozciągania na gorąco,

-    próbę Varestraint,

-    próbę kołowej wstawki (łaty).

Próba rozciągania na gorąco polega na nagrzaniu próbki określonym cyklem cieplnym do danej temperatury i rozciąganiu jej z szybkością 5 cm/s. Cykle cieplne symulują proces nagrzewania i chłodzenia. Wynikiem próby jest określenie zakresu kruchości wysokotemperaturowej .

347