23 (439)

Przekroje poziome budynku wykonuje się na takiej wysokości od podtogi danej kondygnacji, aby pokazać charakterystyczne szczegóły i przedstawić w sposób najbardziej czytelny funkcję użytkową pomieszczenia. Zazwyczaj przekroje te wykonuje się tuż nad dolną krawędzią otworów okiennych (by pokazać otwory okienne i drzwiowe znajdujące się w ścianach). Jeżeli np. w stropie występuje otwór, należy go przedstawić na rzucie, oznaczając w widoku linią cienką ciągłą (rys. 2-12), a gdy otwór znajduje się powyżej płaszczyzny przekroju, przedstawia się go zgodnie z rys. 2-13. Płaszczyznę przekroju pionowego należy prowadzić tak, aby pokazać jak najwięcej charakterystycznych części budynku. Gdy na tym samym przekroju trzeba pokazać kilka fragmentów nie leżących w jednej płaszczyźnie, stosuje się łamaną linię przekroju ( przekrój A-A na rys. 2-10).

2.6.3. „URYWANIE" I „PRZERYWANIE" ELEMENTÓW LUB OBIEKTÓW BUDOWLANYCH

Zgodnie z normą [23] rzuty i przekroje elementów lub obiektów budowlanych można „urywać” (rys. 2-14), oznaczając urwanie linią falistą cienką lub linią ciągłą zygzakową, wychodzącą poza zarys przedmiotu na długość 2-4 mm, albo ograniczając kreskowanie do nie narysowanej linii prostej.

Rzuty elementów długich można „skracać" opuszczając ich część środkową. „Przerwanie” elementu zaznacza się linią falistą cienką, linią ciągłą zygzakową lub doprowadzając kreskowanie (p. 2.6.7) do nie narysowanej linii prostej (rys. 2-15).

Zazwyczaj „urywanie" i „przerywanie" elementów i obiektów budowlanych rysuje się linią ciągłą zygzakową.

Rys. 2-14. Przykłady „urywania" rzutów i przekrojów elementów (lub obiektów budowlanych)

Rys. 2-15. Przykłady „skracania" rzutów l przekrojów elementów

2.6.4. RYSOWANIE POWTARZAJĄCYCH SIĘ ELEMENTÓW PRZEDMIOTU I PRZEDSTAWIANIE SYMETRII PRZEDMIOTÓW

W przypadku cyklicznie powtarzających się elementów rozmieszczonych na prostej albo okręgu lub rozmieszczonych symetrycznie, można narysować tylko jeden z nich, a pozostałe zaznaczyć osiami na linii punktowej cienkiej (rys. 2-16a).

Symetrię przedmiotów należy oznaczać linią punktową cienką, przeciągniętą poza obrys przedmiotu (rys. 2-16b). Przedmioty symetryczne względem jednej płaszczyzny symetrii można przedstawić jako półwidok lub półprze-krój rysując dwie równoległe krótkie kreski (linią ciągłą cienką) na końcach osi symetrii (rys. 2-16b).

W przypadku rysowania elementów konstrukcyjnych symetrycznych, należy pokazywać je w zakresie ograniczonym do płaszczyzny symetrii, uzupełniając rysunek schematem całej konstrukcji (w mniejszej podziałce). Schemat umieszcza się nad zredukowanym rysunkiem konstrukcji (rys. 2-16b).

23