24 (490)

24

3.3. Rzuty aksonometryczne

Oprócz rysunków w rzutach prostokątnych na wzajemnie prostopadłe rzutnie, które są podstawowym rodzajem zapisu myśli technicznej, technika rysowania od dawna posługuje się łatwo czytelnym rysunkiem aksonomet-rycznym, nazywanym dawniej perspektywą równoległą.

Rys. 3.12. Przykład rysunku poglądowego (model maszyny do wytwarzania prądu stałego)

Rys. 3.13. Rysunek katalogowy części zamiennych zawisu (tzw. rysunek „eksplodujący”)

Rzuty aksonometryczne stosuje się podczas wykonywania wszelkiego rodzaju rysunków poglądowych, szkoleniowych (rys. 3.12), rysunków ofertowych, katalogowych zespołów i części (rys. 3.13) itp. Niekiedy na jednym rysunku przedstawia się równocześnie przedmiot w rzutach prostokątnych i w rzucie aksonometrycznym, z reguły w znacznie mniejszej skali. Sposób taki ułatwia odczytanie geometrycznej postaci konstrukcyjnej przedmiotu o bardzo skomplikowanym kształcie.

Rzut aksonometryczny jest rzutem równoległym na jedną rzutnię (płaszczyznę rysunku), dowolnie ustawioną względem trzech rzutni wzajemnie prostopadłych układu prostokątnego (rys. 3.2b). Miejsca przecięcia rzutni aksonometrycznej 77 z płaszczyznami układu prostokątnego tworzą na płaszczyźnie rysunku trójkąt śladów aksonometrycznych o wierzchołkach S_x (x,0,0), S_y(0,y,0) i S. (0,0,z). Są one śladami przebicia rzutni przez osie układu prostokątnego (rys. 3.14). Wspólny punkt 0₀ trzech płaszczyzn prostopadłych lub dowolny punkt opisany trzema współrzędnymi prostokątnymi można rzutować na rzutnię aksonometryczną w dowolnym ukośnym kierunku. Otrzyma się aksonometrię ukośną tego elementu. W przypadku