I
niniejszym rozdziale zamieszczono przykłady sunków odwzorowujących geometryczną postać nstrukcyjną w rzutach aksonometrycznych
— w izometrii (rys. 6.1-6.24),
— w dimetrii prostokątnej (rys. 6.25-6.32),
— w dimetrii ukośnej (rys. 6.33-6.43).
Niektóre rysunki uzupełniono istotnymi — dla zytania własności danego elementu — wymiarami. Zamieszczone rysunki stanowić mogą podstawę odwzorowania danego elementu za pomocą rzutów stokątnych. Można je także wykorzystać jako moc w zadaniach polegających na sporządzeniu tu aksonometrycznego na podstawie rzutów pros-kątnych.
W doborze rodzaju rzutu aksonometrycznego winno się uwzględniać następujące czynniki:
— izometria umożliwia pokazanie szczegółów staci geometrycznej z trzech stron (trzy kierunki 'dzenia),
— w przypadku elementów płaskich oraz tych, rych szczegóły postaci geometrycznej są usytuo-e z jednej strony, można stosować dimetrię ukośną prostokątną,
— jeśli elementami postaci geometrycznej są ory obrotowe, jak walec i stożek, to w doborze
rodzaju rzutu aksonometrycznego należy uwzględniać dogodność odwzorowywania tych utworów obrotowych w danym rzucie aksonometrycznym; jeśli utwory te występują z jednej strony odwzorowywanego przedmiotu, to zaleca się dimetrię ukośną lub prostokątną, jeśli natomiast z trzech stron — izometrię.
Rozpatrując własności i właściwości rzutów aksonometrycznych, można stwierdzić, że występują w nich zmiany długości odcinków i wielkości kątów; mniejsze w izometrii, większe w dimetrii.
Rzuty aksonometryczne stanowią podstawę sporządzania rysunków przede wszystkim poglądowych. Wykorzystywanie rzutu aksonometrycznego w zapisie konstrukcji jest ograniczone. Odwzorowywanie bowiem elementów o większej złożoności postaci konstrukcyjnej wymaga licznych zabiegów kreślarskich, a łącznie z zapisem układu wymiarów i opisem struktury zewnętrznej czytelność takiego zapisu może być mniejsza niż zapisu w rzutach prostokątnych.
W odniesieniu do istniejących przedmiotów (rzeczywistych obiektów lub ich modeli) na uwagę zasługuje korzystanie z fotografii i techniki fotograficznej (zapis fotograficzny lub fotograficzno--rysunkowy). Szczególne zalety takiej formy zapisu mają praktyczne znaczenie nie tylko podczas sporządzania dokumentacji roboczej, lecz także przechowywania dokumentacji (archiwizacja).
łl Część rysunków zamieszczonych w tym rozdziale za-“niętc z prac [13], [14], wprowadzając do nich pewne zmiany.
— 43 —