5.5. FALOWNIKI SZEREGOWE 255
Rys. 5.32. Falownik szeregowy: a) zasilany dwoma napięciami źródła; b) w układzie mostkowym
kondensatora, napięcia indukowanego w dławiku i napięcia wstecznego tyrystorów. Przy wzroście Q zwiększa się również maksymalna stromość narastania napięcia przewodzenia tyrystorów.
Na podstawie wzorów (5.123) i (5.133), przy uwzględnieniu, że (du7./dt)max występuje w chwili t — Tk, otrzymuje się zależność określającą największą stromość narastania napięcia tyrystorów
1+2 Q
l+2Qtga)TK
2Q-tga>TK
(5.136)
Wartość względna mocy obciążenia także zależy od współczynnika dobroci i znacznie zmniejsza się już przy Q > 1,5.
Duże rezystancje obciążenia powodują skrócenie czasu komutacji (rys. 5.30). Przy zbyt dużych rezystancjach występuje istotna zmiana częstotliwości v obwodu, a w przypadku gdy (R/2L) > 1 /~JLC obwód komutacyjny przestaje być układem drgającym i dalsza praca falownika jest niemożliwa.
Jeżeli obwód obciążenia zawiera reaktancję, to indukcyjność i pojemność tego obwodu oddziałuje na pracę falownika tak, jak zwiększenie pojemności iindukcyjności komutacyjnej. Z tego względu przedstawione układy falowników szeregowych mogą być stosowane tylko wówczas, gdy parametry obciążenia zmieniają się w niewielkim zakresie.
Korzystne warunki pracy przy zmiennym obciążeniu uzyskuje się wtedy, kiedy obwód obciążenia jest przyłączony nie szeregowo, a równolegle do kondensatora komutacyjnego (rys. 5.33a). Ze względu na sposób włączenia obwodu obciążenia, układy falownicze tego typu są nazywane falownikami szeregowo-równoległymi. Diody zwrotne, włączone w takich układach równolegle do tyrystorów głównych, umożliwiają przepływ prądu w każdej gałęzi tyrystorowo-diodowej w obu kierunkach. Wskutek tego przy dużej dobroci