256 (30)

ma inne położenie względem kierunku promienia pierwotnego. Wśród wielu kryształów znajdują się również tak zorientowane, że ich analogiczne płaszczyzny sieciowe są nachylone pod tym samym kątem Bragga (kątem 0) do promieni padających, odchylają więc część wiązki pierwotnej o kąt 20. Z powodu przypadkowej orientacji kryształków ugięcie promieni następuje w dowolnych płaszczyznach, wobec czego promienie ugięte od danej rodziny płaszczyzn sieciowych leżą na pobocznicy stożka.

4.35. Pobocznica stożka interferencyjnego tworzy z kierunkiem S wiązki pierwotnej kąt 20; kąt rozwartości stożka jest równy 40 — miarą tego kąta jest odległość i między parą symetrycznych prążków

Kąt rozwartości stożka jest równy 40 (rys. 4.35). Stożki interferencyjne dla różnych rodzin płaszczyzn sieciowych różniących się odległością międzypłaszczyznową dsą względem siebie współosiow e. Kierunek osi stożków jest kierunkiem wiązki padającej. Stożki przecinają cylindryczny pasek błony, tworząc na niej linie czwartego stopnia zwane prążkami lub Uniami debajogramu. Prążki w bezpośrednim sąsiedztwie wiązki padającej mają większą krzywiznę, w połowie kamery są liniami prostymi (kąt 20 = 90°), a przy większych kątach odbłysku (20>90°) wyginają się w przeciwną stronę (rys. 4.36). Każdy prążek powstaje w wyniku nałożenia się wielkiej liczby plamek interferencyjnych pochodzących od oddzielnych cząstek krystalicznego proszku.

Znając położenie danej linii debajowskiej na błonie fotograficznej możemy określić kąt odbłysku 0 dla płaszczyzny sieciowej dającej linię. Miarą rozwartości stożka (kąta 40)

a)

4.36. Debajogramy: .a) debajogram halitu (promieniowanie Cu-K_t), b) ocyfrowany debaj ogram

kryształu regularnego (schemat)

261