Jitmriwy. Beton i ygo irchnotogif. Wmx*wa 2005 ISBN *5-0:-I MM -O. © by WN PWN 200S
14.6. Wpływ 10% Mk na wytrzymałość betonu: f- bez Mk, fMk - beton z Mk
Ponadto należy stwierdzić wszechstronną korzyść stosowania mikrokrzemionki (Mk) w ilości do 7.5% masy cementu (maks. 10%) wraz z superplastyfikatorem - rys. 14.4 do 14.6. Firmy zagraniczne oferują zmodyfikowaną Mk różnymi domieszkami, dostosowującymi poszczególne zestawy do przewidzianych warunków eksploatacji betonu. Stosowanie pyłu krzemionkowego jest nieuniknione w betonach klasy > C50/60.
Mączki skalne dodaje się do betonów, które muszą charakteryzować się dobrą urabial-nością; należy wówczas zachować warunek, aby sumaryczna ilość części miałkich do 0,25 mm. tj. cementu i dodatków, odpowiadała wartościom podanym w tablicy 7,5.
Najkorzystniejsze efekty uzyskuje się przy stosowaniu mączek pochodzących ze skal wapiennych słabiej skrystalizowanych. Niemniej jednak często stosuje się mączki kwarcowe. Mączki dodaje się tylko do betonów najniższych klas. Korzystnie jest zastosować jednocześnie plastyfikator.
Bentonit jest skałą ilastą składającą się głównie z glinokrzemianów, które pod wpływem wody silnie pęcznieją, zwiększając kilkakrotnie swoją objętość. Bentonit podwyższa właściwości tiksotropowe mieszanek betonowych.
Ze spotykanych odmian bentonitu najlepsze właściwości ma odmiana sodow'a. Dodany w ilości 2-3% masy cementu wraz z plastyfikatorem powierzchniowo czynnym (KJu-tan) wybitnie podnosi wodoszczelność betonu, gdyż blaszkowato zabudowane ziarenka bentonitu znajdujące się w otwartych kanalikach pęcznieją pod wpływem dopływającej wody (rys. 14.7).
Bentonit jest łatwo dostępny i tani. Dobre efekty techniczne i ekonomiczne uzyskuje się dodając go do mieszanek betonowych transportowanych metodą ześlizgu po rynnach nawet na odległość do 1000 m [ 16], pkt 17.4.4.
250